elf projectjes!!

Schoonzus (1 februari) en broer (5 februari) verjaren!

Happy birthday!!

AL ONZE PROJECTEN  DIE TOT EEN GOED RESULTAAT ZIJN GEBRACHT OP EEN RIJTJE!

1. Stapels puzzels gekocht en de kinderen leren kennismaken ermee.

2. De bankjes voor de kleuterschool gemaakt en stoeltjes gekocht.

3. De schoolbanken gemaakt voor het middelbaar en stoelen gekocht.

4. Een stoel gekocht voor Isaac....

en een bedanking van hem!

5. Meel gekocht voor Doris.

6. Het jaarschoolgeld betaald voor Kettie die doof is en naar een speciale school gaat aan de grens met Malawi.

7. Schilderen van de veranda.

8. Bed, matras en lakens gekocht voor Edson en zijn madam

Onze aannemer en zijn hulpje samen met de opdrachtgever.

Loshakken en scheppen van gravel voor de vloer.

before...

after!

9. En klaar is kees, de kamer extra voor Edson en zijn vrouw.

10. De brug naar de school zo goed mogelijk hersteld.

11.En ziehier, onze Belgische pompoenzaden doen het goed in Afrika.

ALS AFSLUITER NOG ENKELE LEUKE FOTO'S EN FILMPJES!

Zambiaanse kikkers zijn hun eitjes aan het afwerpen.

En zo zien de wegen eruit na een regenbui!

Op bezoek bij de pottenbakster midden in "den bush"!

Onderweg toen we stenen gingen laden. Een kever met zijn buit.

Zambiaanse slak. Om te laten zien hoe groot ze wel is legde ik er een kroonkurk naast.

 

Even reclame maken voor onze school "De Knipoog"!

Zwartjes in de klas! Is eens iets anders!!!!

En dan, er is een tijd van komen en van gaan. We nemen afscheid op vrijdag 2 februari...

met gezellig samen zijn, dans en muziek.

Lieve attentie! 

 En daarna trakteren wij met nshima, moringa en samoussa!

Hiermee sluiten we Tikondane af! Aan iedereen die ons steunde op gelijk welke manier. Door het lezen van de blog, door te reageren op de blog of langs mail, door te sponsoren, naar de barbecue te komen en nog zoveel meer.

WELGEMEENDE  DANK  

 ZIKOMO KWAMBILI

Zo zie je maar, aan elk liedje komt een eind...

We hebben heel wat gerealiseerd dankzij jullie steun. Door zoveel bezig te zijn en dikwijls samen te werken met de mensen van ginder hebben we ook heel wat opgestoken over onszelf en over de anderen:

het is niet evident om samen met mensen van ginds dingen tot een goed einde te brengen

de plaatselijke mensen hebben nauwelijks scholing en dus ook weinig tot geen inzicht

het is AARTSmoeilijk om mensen te activeren maar... eens aan de slag is er geen houden meer aan!

hier heeft iedereen aandacht voor iedereen, quality time in overvloed dus... maar prestatiegericht denken en werken (zelfs af en toe) is hier niet vanzelfsprekend!

Afspraken maken is hier het jezelf moeilijk maken. Zonder kan je niet, met kan je ook niet echt verder... African time, weet je wel!!! Je leert hier echt wel de grenzen van je geduld kennen... en als je die niet ver genoeg verlegt dreigt een uitbarsting met fiasco tot gevolg...

Maar de warmte die de menen hier uitdragen de geweldige levensvreugde en de ongelooflijke dankbaarheid voor zelfs maar het allerminste dat je voor hen doet, maakt dat we met een heel goed gevoel zijn weggegaan uit Tiko. Nu kennen en begrijpen we, veel meer dan hiervoor, hoe het er hier aan toegaat... Niet altijd even vanzelfsprekend voor een verwende westerling! Maar je krijgt er wel een andere kijk door op onze en op hun samenleving. En daarvoor doen we het toch ook , niet?

Met andere woorden: we breien zeker nog een vervolg aan ons bezoek aan onze Tiko-vrienden! Vrienden laat je nu eenmaal niet in de steek... Dank je wel, Tiko, en tot de volgende keer!!!