BLOGBREAK

ETHIOPIE LIEP ALS EEN TREIN. 

ZAMBIA HEEL WAT MINDER. 

EERST ONZE LAPTOP EN NU MEZELF.

 OM EEN LANG VERHAAL KORT TE MAKEN. IK LAG ZES DAGEN EN UITERAARD ZES NACHTEN IN MIJN BED. GELUKKIG HEBBEN ZE HIER GOEDE MALARIAMEDICATIE. ZE ZIJN ER HIER DAN OOK VOLOP MEE VERTROUWD. VANAF MAANDAG BEGON HET DE GOEDE RICHTING UIT TE GAAN. IK KON AL EEN UURTJE UIT MIJN BED. JAN WAS AL AAN HET INFORMEREN VOOR EEN VROEGERE VLUCHT MAAR DAT IS NU OOK AFGELAST. WE REDDEN HET PLUS EN MIN WEER!! 

Af en toe kwam er hier in de kamer een delegatie vrouwen binnen  en die beginnen dan aan een minutenlang gebed. Een ratel waar je geen speld tussen krijgt. Beschermd ben ik dus. Doris zei me terloops dat ik rechtstreeks naar God zou gaan moest het toch misllopen...Van een opkikker gesproken!!

En dan gaan we nu even verder met onze story.

Een van de zakjes ononepa die we maakten voor de ondervoede kinderen. Het bevat soja, moringa en suiker.

Jonathan en zijn dochter Salomé.

Een hoedje kreeg ze al. Zonnecrème hadden we teveel bij. Dat kan ze voorlopig hebben. We gaan nog wel langs Chipata voor extra.

Kleedje gemaakt door...

Isaia

Ons Agnes in hare stoel die we meebrachten van Chipata .

De pompoenen in volle groei. Probeer volgend seizoen zelf eens eens de pumpkin leaves.  Een aanrader!

Casava stampen en ..

zeven om nsima te maken.

Inkijk in het immigratie"kantoor". Vandaag langs geweest want ons visum verliep. Foto's nemen is verboden. Daarom maar stiekem van achter de deur.

Jatropha bonen. Die worden eerst gebrand en dan geperst om later zeep van te maken.

Het resultaat.

 Terwijl ik lag te "zieltogen" bracht Jan  van alles en meer in orde. Morgen brengen ze maïsmeel dat dan kan verdeeld worden.

Deze keer deden we geen grootse dingen zoals schoolmeubilair maken maar talloze kleine projecten. Teveel om op te noemen. Niemand vraagt hier wat maar na een tijdje vang je wel heel veel op. Toevallig merkten we gisteren dat de dochter van Tigris thuis is . Geen school kan lopen want er is schoolgeld en een uniform nodig. Dat is het eerstvolgende dat we kunnen in orde brengen.  Schoolgeld gaan betalen voor twee jaar want dat vinden we uitzonderlijk belangrijk. De mama is een vrij verstandige vrouw, hopelijk zit het dus in de dochter haar genen.

Ik ga afsluiten met dezelfde woorden die hier de hele dag te pas en te onpas gebruikt worden.

  GOD IS

 BLESSING YOU!!

DAGELIJKSE KOST! !LETTERLIJK!!

DAGELIJKSE KOST van Jeroen Meus

Ontbijt! Toasted brood gemaakt op hun houtskoolvuurtje

HET vuurtje. Deze keer niet met brood maar met mais of ... de waterkoker

 .En dan smeren maar....bananenjam of pindaboter en heerlijke oploskoffie!!

Lunch! Ik zorg zelf voor tomaten en avocado. Jan eet meestal eieren  of kaas (meegebracht vanuit Chipata)

Dinner. Groenten en aardappelen. Echt lekker! Maar soms tracht je wel eens naar iets anders.

Als je hier iemand voorthelpt dan krijg je altijd een "chique" cadeau. Een deel van hun vee. Een kip dus. Als je dit leest is dat beestje dus al in de zevende hemel... Ze maken die ter plaatse klaar opdat je die daarna met smaak opeet.

Wafels klaar gemaakt in een toaster want een wafelijzer vind je niet! Elke maandagnamiddag is het "meeting". Iedereen vertelt dan wat hij de afgelopen week gedaan heeft.  Tijdens de meeting krijgt iedereen water en een stuk brood of maïs . 

En wij zorgden eens voor wat anders. WAFELS!!! En als je dan wil starten heb je nog een paar "problemen" op te lossen. Geen huishoudrol (onbekend) om de toaster in te smeren, geen rooster om af te koelen. We gebruikten dan een mes om te smeren en de legger van de ijkast om de wafels op te leggen. Opgelost! Bella , onze Duitse tijdelijke dochter was van de partij om te helpen!!

De vrouw van Edson , de "keukenchef" in Tikondane , gaat aan het ziekenhuis hier 500 meter verder een restaurantje beginnen. Met die afmetingen kan je natuurlijk bij ons niet uitpakken maar hier is het heel gewoon.

De eerste klant staat al voor de deur.

Plaatselijke Markt. Kapenta, kleine visjes van Malawi , meer vliegen dan vissen . Daarnaast katerpillar, gedroogde wormen waarmee ze thee maken.

En als je een"familietheefeest" wil geven koop je een grote zak wormen!

 Ieder zijn ding maar daarvan proeven we niet en ik ben niet rap vies van iets. Jan zegt dat het dan ook nog verschrikkelijk stinkt.

Onderweg gespot..hij heeft 200 kilogram op zijn fiets en moet daarmee een aantal km stappen, door zand en water. Daarna is hij tien kwatcha rijker, dat is 66 eurocent. De mensen verdienen hier ongeveer 350 kwatcha.  Uiteraard is het leven hier goedkoper maar toch, op de markt kost elk pakje groenten vijf kwatcha en van vlees of brood is er geen sprake.

Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje. Ik zit nog steeds op mijn knieën in mijn ondergoed in de douche de was te schrobben. En als je dan pech hebt is er tijdens het spoelen geen water meer. Probeer het binnen een uurtje opnieuw!

De "doucheruimte" maar zonder wasvrouw.

LOL is er hier altijd en dat in hoofdletters. Als Jan in iemands lende onverwachts met twee vingers prikt liggen ze allemaal het volgende half uur dubbel. We wisten niet dat wij zo'n komisch duo waren. En het stopt niet want de hele dag is er wel iets om te lachen en...te tetteren!!!!

Ik maak de blog nu op mijn smartphone. Kleinschalig maar het lukt. Ik kan natuurlijk alleen foto's op de blog zetten die genomen zijn met mijn cellphone. Ondertussen zijn we ook tot de constatatie gekomen dat al de foto's van Ethiopië ook verloren zijn..Ik heb er wel een deel op mijn phone en voor de rest kunnen we misschien kopiëren van de blog. Dubbele pech. Ondertussen weten we hier de zwakke plekjes te vinden.  We maken zakjes meel voor de ondervoede kinderen. De nachtwaker heeft een albino dochter. Een ramp in dit klimaat. We gaan zorgen voor speciale huidcrème . Isaia is een goede kleermaker en die gaat zorgen voor een kleedje met lange mouwen.

 TOT LATER!!

DE BEDJES ZIJN GESPREID

Maandag 10 februari. 

Vandaag weer maar eens naar Katete gestapt. Oa om naar de bedden te gaan kijken... en dit is het voorlopige resultaat. 

SUPER TOCH!!

Het werkterrein van de schrijnwerkers

EN de receptie

Dinsdag 11 februari

Chipatadagje maar deze keer met Sandra en Bella.

Op de markt. Vis, vis, lange vis die "deze nacht" gevangen is!!

Straatbeeld

Woensdag 12 februari

 Vandaag heb ik soep gemaakt. Ze kennen dat niet en misschien is dat een idee om op hun menu te zetten. Ze vonden het lekker en dat is op zich al verwonderlijk want ze zijn niet gemakkelijk te bewegen om iets onbekend te proeven. Ze kennen alleen nsima, vergelijk het met platgekookte rijst zonder zout of kruiden. Ze maken het hier met casava. Bij ons beter gekend als maniok.

Donderdag 13 februari 

Het is hier regenseizoen. We zijn hier al een paar keer rond deze periode geweest . Af en toe was er een fikse regenbui maar nu regent het al de hele nacht en dag. En dat is dan geen regen zoals wij kennen. Als je buiten gaat denk je onder de Victoria falls te staan. 

Vrijdag 14 februari 

DE BEDDEN ZIJN KLAAR!!

OPLADEN

AAN HET HUIS VAN DORIS

GATEN BOREN OM PINNEN IN TE STEKEN WANT DE BEDDEN MOETEN OP ELKAAR KOMEN!

DE BEDDEN ZIJN VRIJ BREED. ER KUNNEN DUS DRIE KINDEREN PER "VERDIEP"

ONDERTUSSEN DOEN DE KINDEREN DE VAAT

EN DAN TERUG OP WEG VOOR DE DRIE ENKELE MATRASSEN EN DE DRIE DUBBELE. DAAR HEBBEN WE GEEN AUTO VOOR NODIG.

De werken zijn volop in gang.

Gelukkig kunnen we schrijven op de laptop van Bella of Sandra. Vandaag stelde Sandra voor haar pc te gebruiken. Leuk! 

Willen of niet, je moet hier wel mee met de stroom. Stroom is hier wel een groot woord. Het is hier meer stilstaand water, af en toe een vloed en dan is het weer eb. Maar we komen er wel al is het met mondjesmaat. Op geen enkel gebied kan je het leven hier vergelijken met Belgie. daar neem je je computer en onmiddellijk heb je tientallen adressen waar je stenen en cement kan bestellen. Hier moet je naar Katete stappen en onderweg zie je dan hoopjes stenen hier en daar maar om die stenen dan tot je eigendom te maken dat is andere koek. Dat kan gaan van, we hebben ze zelf nodig , niemand weet hoe of van waar ze komen of ze begrijpen je niet. Na drie dagen stappen en vooral zweten heb je dan je schitterende berg diamanten stenen. Voor cement, hout en een dak moet je dan weer op een totaal andere plaats zijn. Zo val je hier dus niet in slaap want je moet ook nog voor vervoer zorgen.  

hout opladen

bestelwagen (uiteraard) in gang duwen

                                         uitladen

                                               platendak

Foto van Agnes . Jan is een koord aan het bevestigen waarmee ze dan oefeningen kan doen met haar armen. De foto's staan een beetje door elkaar maar het is niet makkelijk werken met een querty laptop.

De buitenkeuken vordert al goed.

Onderweg in de truck prevelen we dan het ene gebed na het andere . We vragen bescherming opdat de deuren niet op de verkeerde plaats en op het verkeerde moment uit de hengels of wat er nog van overblijft vallen. Uit en in de truck stappen doe je sowieso langs het venster, dat is in Zambia een jarenlange traditie. 

Donderdag gingen we naar Chipata. Tachtig km voor zonnebloemzaad.  We maken er hier olie van. Geld moesten we ook hebben want in Katete kan je enkel geld afhalen met visa en die kaart is in ons land niet meer. Een oogvijs om een oefenrek te maken voor Agnes hadden we ook nodig. In de shop sta je dan na vijftig min nog te wachten op de oogvijs die blijkbaar goed verstopt zit. In elke shop staat wel een stoel en wij weten waarom!! Effe een snelle hap gaan nemen om de mensen  de tijd te geven om verder op speurtocht te gaan en na de lunch kan je nog even een uurtje relaxen op de stoel....    en dan heb je de gouden vijs. Om acht uur vertrokken en om kwart over zes terug in Tikondane...

De bedden voor Doris zijn nog niet klaar omdat er maar af en toe elektriciteit is maar ze zijn in de maak. We zijn benieuwd. Ze zijn in productie, wat dat ook mag betekenen hier... Volgende week zijn ze ZEKER klaar, ik reken dus ten vroegste eind volgende week... Maar eind goed al goed, zeker weten, dus maak ik me volgens de plaatselijke traditie geen zorgen!Hakuna Matata!!!

We houden jullie wel op de hoogte van alles wat hier gebeurt... Groetjes dus vanuit ons buitenverblijf in Tiko!!!