De werken zijn volop in gang.

Gelukkig kunnen we schrijven op de laptop van Bella of Sandra. Vandaag stelde Sandra voor haar pc te gebruiken. Leuk! 

Willen of niet, je moet hier wel mee met de stroom. Stroom is hier wel een groot woord. Het is hier meer stilstaand water, af en toe een vloed en dan is het weer eb. Maar we komen er wel al is het met mondjesmaat. Op geen enkel gebied kan je het leven hier vergelijken met Belgie. daar neem je je computer en onmiddellijk heb je tientallen adressen waar je stenen en cement kan bestellen. Hier moet je naar Katete stappen en onderweg zie je dan hoopjes stenen hier en daar maar om die stenen dan tot je eigendom te maken dat is andere koek. Dat kan gaan van, we hebben ze zelf nodig , niemand weet hoe of van waar ze komen of ze begrijpen je niet. Na drie dagen stappen en vooral zweten heb je dan je schitterende berg diamanten stenen. Voor cement, hout en een dak moet je dan weer op een totaal andere plaats zijn. Zo val je hier dus niet in slaap want je moet ook nog voor vervoer zorgen.  

hout opladen

bestelwagen (uiteraard) in gang duwen

                                         uitladen

                                               platendak

Foto van Agnes . Jan is een koord aan het bevestigen waarmee ze dan oefeningen kan doen met haar armen. De foto's staan een beetje door elkaar maar het is niet makkelijk werken met een querty laptop.

De buitenkeuken vordert al goed.

Onderweg in de truck prevelen we dan het ene gebed na het andere . We vragen bescherming opdat de deuren niet op de verkeerde plaats en op het verkeerde moment uit de hengels of wat er nog van overblijft vallen. Uit en in de truck stappen doe je sowieso langs het venster, dat is in Zambia een jarenlange traditie. 

Donderdag gingen we naar Chipata. Tachtig km voor zonnebloemzaad.  We maken er hier olie van. Geld moesten we ook hebben want in Katete kan je enkel geld afhalen met visa en die kaart is in ons land niet meer. Een oogvijs om een oefenrek te maken voor Agnes hadden we ook nodig. In de shop sta je dan na vijftig min nog te wachten op de oogvijs die blijkbaar goed verstopt zit. In elke shop staat wel een stoel en wij weten waarom!! Effe een snelle hap gaan nemen om de mensen  de tijd te geven om verder op speurtocht te gaan en na de lunch kan je nog even een uurtje relaxen op de stoel....    en dan heb je de gouden vijs. Om acht uur vertrokken en om kwart over zes terug in Tikondane...

De bedden voor Doris zijn nog niet klaar omdat er maar af en toe elektriciteit is maar ze zijn in de maak. We zijn benieuwd. Ze zijn in productie, wat dat ook mag betekenen hier... Volgende week zijn ze ZEKER klaar, ik reken dus ten vroegste eind volgende week... Maar eind goed al goed, zeker weten, dus maak ik me volgens de plaatselijke traditie geen zorgen!Hakuna Matata!!!

We houden jullie wel op de hoogte van alles wat hier gebeurt... Groetjes dus vanuit ons buitenverblijf in Tiko!!!