Swakopmund

Als afsluitertje ging Jan gisterenavond nog zebra eten. Wat hij niet wist… het was niet alleen een gestreepte maar ook een gepeperde zebra. Dat beest heeft zich deze nacht laten voelen. Gelukkig was hij er niet ziek van en was de wc niet te ver van de tent.

 En... zoals je ziet... een ontbijt kon hij vanochtend al aan. Wat is van wie???? Zoek maar uit!

Onze busreis duurde zoals gepland, geen vier maar vijf uur, dat valt dus nog mee in Afrika. Onze chauffeur vond het nodig om de haverklap te stoppen. Tegen dat we terug geïnstalleerd waren in de bus was het weeral een plasstop. Die man dacht duidelijk dat we een zwakke blaas hadden. Of hij wist misschien iets van de (intussen niet meer) opstandige zebra, dat kan ook natuurlijk!

Van de nood dan maar een deugd gemaakt en wat koekjes en drank gekocht. Ook voor onze driver. Hij gelukkig, wij gelukkig, iedereen gelukkig! Toen we gearriveerd waren in Swakopmund bleek hij meer dan één functie te hebben want we werden ook nog gezegend voor de rest van ons leven!! (of wat er nog van overschiet)

Wat zagen we onderweg? Een bergketen van Windhoek tot in Swakopmund, 235 km... Koeien, schapen, geiten. VEEL afwisseling dus! Ik had foto's gemaakt met mijn gsm maar het kabeltje om foto's te laden naar de pc is stuk. Morgen op zoek naar een nieuw. Maar eigenlijk missen jullie niks. Vijf uur hetzelfde is zelfs voor ons saai.

En nu zijn we in Swakopmund. Nog niet veel van te zeggen. Dambordstraatplan! Het bekoort ons niet echt. Foto's genomen met ons apparaat. Kijk zelf....

Neptunus aan het strand van Blankenberge, of is het nu toch in Namibië??? We beginnen te twijfelen!! Een mooie promenade met langs weerszijden palmbomen, nergens hoogbouw (zijn we dan toch niet bij ons aan zee???) en overal netjes geordende straten met heel gekleurde en verzorgde gevels. Zo oerdegelijk Duits dat we meer en meer beginnen te verlangen naar de stoffige en superchaotische plaatskes in het "echte" Afrika, raar maar waar... We zijn precies in de loop van de jaren toch een beetje "Afrikaan" geworden! Morgen het stadje nog een beetje beter leren kennen en zoeken naar een vervanger voor dat vervelend kabeltje dat net nu de Europese geest heeft gegeven... En natuurlijk nog wat verder ons verblijf hier uitwerken, tijd brengt altijd raad! Nu kruipen we stilaan onder de wol, morgen moeten we klaar staan om te zorgen voor een nieuwe aflevering van onze belevenissen! Slaapwel en read you tomorrow!!!

Windhoek! Een aanrader maar niet te voet!

Dagje Windhoek vandaag. We gingen te voet want het was niet ver en dan zie je zoveel meer. Maar het was zo heet dat we soms alles behalve deden dan "zien". Overal waar er maar een beetje schaduw was deden we enige energie op om verder te gaan. Zitten dus!

 Het eerste fotootje

onze Georges heeft toch overal zijn zaadjes geplant!

Duits getint!

 Heel leuke stad. We gingen langs een museum, de regeringsgebouwen, winkelhallen en de kerk. Onderweg probeerden ze in mijn rugzak te zitten maar ik had het snel gevoeld. Er zit ook niks waardevols in want al de centen zitten op mijn buik!

Er liep een nieuw soort buffel rond in Windhoek (schorsstukken van de palmbomen)

Het is er gezellig druk. De verhouding zwart -- blank is er prima. We voelden ons er goed. Toen we op een terras zaten kwam er een gast met winkelkarretje maïskolven verkopen. Hij had succes. En wij met de kleinkinderen tijdens de vakantie maar proberen de kolven die ze op het veld gevonden hadden eetbaar te krijgen. Stoven, braden ... niks hielp! Deze kerel kon me ook niet helpen want hij sprak alleen swakimaki! 

Ik vond het er zo plezant dat ik met mijn gsm een filmpje heb genomen. Heb mijn gsm wel in de verkeerde richting gehouden dus je moet je hoofd draaien. Zal er de volgende keer aan denken.

Terug thuis zijn we samen in de inloopdouche geweest. We konden maar niet besluiten eruit te komen zo zalig was het. Ik heb mijn ventje zijn haartjes gewassen en ondertussen ook onze kleren. Die zijn een uurtje later al droog. Nog effe een selfie genomen van die heerlijke douchebeurt.

Morgen met de bus naar Swakopmund.

We namen ook enkele foto's van heel speciaal geklede dames en vroegen uitleg. Vooral de hoeden waren super!

Blijkt dat die madammen allemaal behoren tot het volk van de Herreros. Honderd jaar geleden hebben die geprobeerd om de Duitsers tegen te houden toen die Namibië wilden binnenvallen. Dat is hen niet gelukt maar ze hebben er wel een verhoogd gevoel van eigenwaarde aan overgehouden. En dat moet ook blijken uit hun zeer speciale en in het oog springende kleding... We hebben na onze wandeling nog een hapje gegeten en vanop het terras de voorbijwandelende matrones bestudeerd en becommentarieerd. Best leuk, want als ge over een ander klapt zwijgt ge intussen over uzelf... en ge wordt er niet eens bezweet of moe van! Daarna zijn we teruggestapt naar ons nestje, Gonda was al vergeten dat ge een paar keer heeeeeel steil naar boven moest voor er een afdaling volgde, hm.... Maar eind goed al goed en na een verkwikkende eindeloze douche zijn we nu klaar voor morgen. Nog 1 keer slapen en busje van Intercape komt zo. Morgennamiddag zijn we in Swakopmund, dan hoor je ons weer!!! Ajuus...

PLANNEN

We hebben zalig geslapen en wonderlijk genoeg, het was niet te heet. Het fluitje hebben we vannacht niet nodig gehad.

Foto's zeggen soms meer dan woorden. Ziehier onze stek.

                 het restaurant ....  met terras

Waar hebben ze de inloopdouche uitgevonden? In Namibië! Kijk maar.

 

We (Jan eigenlijk) zijn aan het plannen voor de volgende dagen. We blijven hier nog tweemaal slapen en dan gaan we verder naar Swakopmund. Waarschijnlijk gaan we daar een auto huren voor enkele dagen.

 Daarstraks terug naar het restaurantje geweest van gisteren maar deze keer niet langs de weg maar langs een sluipweg.

Wat we niet wisten ... dat er slangen zaten. Tussen mij en Jan schoot er één over het pad, net niet over mijn voeten.

Het eten is hier behoorlijk en vooral VEEL wat Jan ten goede komt! Oryx schitzelTJE

Morgen naar Windhoek stad! In feite hebben we al zoveel info verzameld ter plekke dat we niet echt nog naar de stad moeten. Maar zeggen dat ge in Windhoek zijt geland maar dat ge na 3 dagen ter plekke daar nog altijd niet zijt geweest is een beetje ambetant... Het plannen verloopt naar wens, de chaos wordt stilaan duidelijk! We beginnen stilaan te weten wat we WEL willen doen en is dat niet de bedoeling??? Aan die ontmoeting met de slang heb ik wel een heel goed gevoel overgehouden. Hoewel ze van rechts kwam heeft ze MIJ toch eerst doorgelaten. KEN UW WERELD!!! Zo, nu nog een ijsje naar binnen werken (natuurlijk met veel moeite) en dan afzakken naar het nestje! groetjes en tot morgen

Namibië windhoek

EEN HEEL GELUKKIGE VERJAARDAG VOOR MIJN ZUS EN OOK VOOR DE MUNGO!!!

Op tijd vertrokken in Zaventem. Na 6 uurtjes vliegen waren we in Doha. Even wachten en dan een vlucht naar Windhoek. Negen uur aub! Niet niks, echt niet. En wat doe je dan?

We werden er wel super verzorgd. Ieder krijgt een zakje met tandenborstel, tandpasta, lippenbalsem, blinddoekje en sokken. We zaten dan ook op 12 km hoogte en het was -58 graden dan kan je sokken wel gebruiken. Heel veel beenruimte. Zeker voor ons want wij zaten aan de nooduitgang. Ik veronderstel dat wij er een beetje als security en eerste hulp bij rampenplan  uitzien want ze vonden dat voor ons de geschikte plaats. Quatar geeft ook super lekker eten. Je kon de menu ook in het Nederlands krijgen maar wij passen ons direct aan.

Vanochtend nog pistolekes met eieren, paddenstoelen, yoghurt, fruit en.....   godiva chocolade. Vond het wel spijtig dat ze geen producten hadden van de oxfam wereldwinkel (mijn winkel zeggen de kleinkinderen). Ben deze keer wel niet op de stewards gaan inpraten om hen te overtuigen van de lekkere oxfam producten. Tip voor de lezers dus, ga eens naar de winkel in Eppegem en er gaat een wereld voor je open.!!!!!A propos! Zaterdag en zondag cadeaudagen , gecombineerd met proeverijen. DOEN

Hier werd ik dan in mijn nekvel gegrepen omdat ik een foto nam.

We werden dan naar hier gebracht door een chauffeur die liever in zijn hangmat lag en rap naar huis wou want we dachten even dat we nog in het vliegtuig zaten.

Onderweg een déjà vu van een maand geleden: Kreta, beetje bergachtig en dor.

We slapen in een tent, niets verkeerd mee, maar daarbinnen is het nog tien graden warmer dan erbuiten en daar is het een kleine veertig.

Van effe op adem komen is dus voorlopig geen sprake want het bed nodigde niet direct uit. We hebben wel een ventilator maar die beschikt alleen over woestijnlucht dus ... het zijn niet zijn beste dagen. Naast ons bed ligt er een alarmfluitje. Morgen weten we misschien waarom.

 In de keuken konden we ook niet terecht want het was poetstijd tot drie uur. Dan zijn we maar op stap gegaan. Niet ver, maar in deze omstandigheden had ik het gevoel dat ik al naar Scherpenheuvel geweest was. Jan had al direct plannen om naar het centrum te trotten maar ik ben niet van plan om hier van de eerste dag dood te vallen dus no way!!  Ons tripje was de moeite want het eten was zalig. Grote schotel verse groenten gemengd met fruit. De Jan natuurlijk een worst, zo groot , heeft hij in heel zijn leven nog niet gezien. Zonet gaan douchen en ik ben terug een klein beetje een mens. Als je ons wil komen bezoeken ......   Namibië nr 18

Grappig maar lastig detailke. Ik heb in de plaats van zonnecrème zelfbruiner bij. Echt niet nodig! Zal dus kopen worden.

Ik lijk al helemaal aangepast! Ik heb zelfs al m'n sandalen aangetrokken, da's een wereldwonder! Daarstraks een koudwaterdouchke genomen, ben er rap onderuitgegaan, veel te warm... We zijn nu een "pintje" aan het drinken, minder dan een halve liter bestaat hier niet. Het glas komt uit de diepvries, het bier net niet maar het lijkt al te verdampen bij het tappen... En dat van die worst: nog nooit gezien OP MIJN BORD!!! Morgen schieten we in actie, het is planningstijd en dus werkdag! Groetjes aan jullie, thuisblijvers, en tot morgen!!!

beste bloggers

In mijn concept staan de foto's perfect na elkaar maar bij het publiceren staan ze ver van elkaar. Tot nu toe heb ik dat nog nooit voorgehad. Ik kan er niks aan veranderen. Sorry

Weer op "trot". Back to basic!

We zijn er bijna helemaal klaar voor. Reizen doen we graag, maar afscheid nemen heel wat minder. We laten dan ook zoveel mensen achter waar we graag mee optrekken! Niet in het minst.......

Janne

                                     

                                                                   Jolan

                                                                  Sepp

                                                    

                                                                        Kamiel

                                                                    Toon

                                                                    Mirte

                                                             Nona

Jackie

Sid

Wat zijn de plannen?

 Ten eerste: proberen op hun tempo te leven. De leuze "we gaan er eens in vliegen" is hen onbekend en nog meer onbemind!

Ten tweede: hebben ze ondertussen al de dieren die we gekocht hebben niet opgegeten maar is er ook gekweekt. Met hun dieren wel te verstaan want van de rest kunnen wij nog wat leren!

Ten derde: We zouden een schooltje mee opstarten. Dat pakketje zit nog volledig  in de mist. Gelukkig hebben ze daar veel zon en gaat de mist optrekken maar het is bij ons nog een groot vraagteken. En zij hebben waarschijnlijk nog nooit van een vraagteken gehoord, dus van hun kant gaat het ook niet komen.

Ten vierde: ik heb een persoonlijk groot plan. Heb pompoenpitten gedroogd en die ga ik daar proberen te laten groeien. Onlangs zei er iemand dat je geen zaden mag meenemen. Strafbaar. Ik heb ze dus wijselijk in Jan zijn rugzak gestopt.

Last but not least:   g e n i e t e n

Tot dra