Namibië windhoek

EEN HEEL GELUKKIGE VERJAARDAG VOOR MIJN ZUS EN OOK VOOR DE MUNGO!!!

Op tijd vertrokken in Zaventem. Na 6 uurtjes vliegen waren we in Doha. Even wachten en dan een vlucht naar Windhoek. Negen uur aub! Niet niks, echt niet. En wat doe je dan?

We werden er wel super verzorgd. Ieder krijgt een zakje met tandenborstel, tandpasta, lippenbalsem, blinddoekje en sokken. We zaten dan ook op 12 km hoogte en het was -58 graden dan kan je sokken wel gebruiken. Heel veel beenruimte. Zeker voor ons want wij zaten aan de nooduitgang. Ik veronderstel dat wij er een beetje als security en eerste hulp bij rampenplan  uitzien want ze vonden dat voor ons de geschikte plaats. Quatar geeft ook super lekker eten. Je kon de menu ook in het Nederlands krijgen maar wij passen ons direct aan.

Vanochtend nog pistolekes met eieren, paddenstoelen, yoghurt, fruit en.....   godiva chocolade. Vond het wel spijtig dat ze geen producten hadden van de oxfam wereldwinkel (mijn winkel zeggen de kleinkinderen). Ben deze keer wel niet op de stewards gaan inpraten om hen te overtuigen van de lekkere oxfam producten. Tip voor de lezers dus, ga eens naar de winkel in Eppegem en er gaat een wereld voor je open.!!!!!A propos! Zaterdag en zondag cadeaudagen , gecombineerd met proeverijen. DOEN

Hier werd ik dan in mijn nekvel gegrepen omdat ik een foto nam.

We werden dan naar hier gebracht door een chauffeur die liever in zijn hangmat lag en rap naar huis wou want we dachten even dat we nog in het vliegtuig zaten.

Onderweg een déjà vu van een maand geleden: Kreta, beetje bergachtig en dor.

We slapen in een tent, niets verkeerd mee, maar daarbinnen is het nog tien graden warmer dan erbuiten en daar is het een kleine veertig.

Van effe op adem komen is dus voorlopig geen sprake want het bed nodigde niet direct uit. We hebben wel een ventilator maar die beschikt alleen over woestijnlucht dus ... het zijn niet zijn beste dagen. Naast ons bed ligt er een alarmfluitje. Morgen weten we misschien waarom.

 In de keuken konden we ook niet terecht want het was poetstijd tot drie uur. Dan zijn we maar op stap gegaan. Niet ver, maar in deze omstandigheden had ik het gevoel dat ik al naar Scherpenheuvel geweest was. Jan had al direct plannen om naar het centrum te trotten maar ik ben niet van plan om hier van de eerste dag dood te vallen dus no way!!  Ons tripje was de moeite want het eten was zalig. Grote schotel verse groenten gemengd met fruit. De Jan natuurlijk een worst, zo groot , heeft hij in heel zijn leven nog niet gezien. Zonet gaan douchen en ik ben terug een klein beetje een mens. Als je ons wil komen bezoeken ......   Namibië nr 18

Grappig maar lastig detailke. Ik heb in de plaats van zonnecrème zelfbruiner bij. Echt niet nodig! Zal dus kopen worden.

Ik lijk al helemaal aangepast! Ik heb zelfs al m'n sandalen aangetrokken, da's een wereldwonder! Daarstraks een koudwaterdouchke genomen, ben er rap onderuitgegaan, veel te warm... We zijn nu een "pintje" aan het drinken, minder dan een halve liter bestaat hier niet. Het glas komt uit de diepvries, het bier net niet maar het lijkt al te verdampen bij het tappen... En dat van die worst: nog nooit gezien OP MIJN BORD!!! Morgen schieten we in actie, het is planningstijd en dus werkdag! Groetjes aan jullie, thuisblijvers, en tot morgen!!!