maandag 22 januari 2018

Het volgende boek is verschenen!







Ons volgend boek is dus verschenen met weer maar eens enkele hoofdstukken. Het is geen science fiction, geen triller, het is eerder zoals de "thuis serie op tv" maar bij ons heeft het steeds een happy end.

HOOFSTUK 1: JARIGEN

Deze maand veel jarigen!

 Eerst onze

Vos op 21 januari, dan

ons Jackie op 26 januari











ons Mirte op 27 januari en

tenslotte

ons Kathleen op 28 januari!


HOOFSTUK 2: DORIS








Op visite geweest bij Doris. Zij woont hier op het terrein en heeft een weeshuis. Zelf heeft ze vijf kinderen en dan vangt ze de kinderen op van haar overleden zussen. In totaal 24 kinderen. Ze werkt hier in Tiko en heeft daardoor wat centjes. Tiko betaalt het schoolgeld van de kinderen en de studies van drie zonen in Lusaku.  Ze heeft een enorm groot veld met groenten, kippen, geiten, duiven, konijnen en vorig jaar kochten we haar een koe. Klein huisje maar het is hier bijna altijd goed weer dus.... geen probleem. Buiten eten ze in een kringetje op de grond. Iedereen slaapt op rieten matjes bij elkaar. Ze passen juist in de ruimte, dus er kan er echt geen meer bij.



Je moet het zien om te geloven. Ze moet geen twee keer roepen op de kinderen of ze zitten allemaal in een groepje bij elkaar. Niemand zeurt of duwt, ze wachten af wat er gaat gebeuren. We hebben natuurlijk heel wat bekijks. We zijn een attractie zoals in de zoo!





Ze worden hier met elastieken benen geboren en die "poep" ... daar kunnen ze meer mee dan wij!



Ze worden al vroeg getraind!

Ze weten van geen ophouden.

Harmke vanuit Nederland is hier voor een weekje langs gekomen. We hebben haar een beetje onder onze vleugels genomen en haar de omgeving laten zien en ervoor gezorgd dat ze aan heel wat dingen kon deelnemen zoals zeep en pindakaas maken ...



Dansje



Wat zou er in dat hoofdje omgaan???





Ze halen twee drums en de buurvrouw (want die zijn natuurlijk allemaal van de partij), verwarmen de vellen van de drums aan een vuurtje in de keuken. Ondertussen zijn ze op datzelfde vuurtje nshima aan het maken. Handig toch!


De kindjes zijn zoals overal heel fotogeniek...


Afrikaans dansen onder begeleiding van de drums.






HOOFDSTUK : EDSON

 Hij is 75 en werkt hier nog alle dagen in de keuken.  Slaapt  al 75 jaar op een rieten matje en daar zaten we toch nog erg mee.


Eerst zijn we de bestelling gaan plaatsen en enkele dagen later konden we vervoer gaan zoeken. Twee mannen kropen er achterin bij opdat niets zou gaan vliegen.

Onderweg naar EDSON! Prut prut .... zonder benzine. Niet moeilijk. Ze kopen hier benzine met 1 of 2 liter. Gelukkig had hij een kannetje en ....

daar is de fietstaxi al terug!

vullen is een groot woord maar kom, we konden terug vertrekken.

Ondertussen had ik de tijd om een foto te nemen van het interieur van de "auto". De chauffeur, Jan en ik met drie op dat bankske. Ik kon daar gewoon niet blijven zitten want de ressorts staken als priemen in mijn achterste.

Levering van het bed. Probleem is dat ze hier geen straatnamen of straten hebben. Alles is in "den bush".  Gelukkig kon Jan de plaats toch terugvinden.

en de matras volgt!

Groot probleem volgde want het bed kan amper in zijn huisje. Hij moet het elke ochtend kantelen...

De achterkant van zijn huisje. Rechts zie je het afdak met zijn keuken.

en de voorkant



De volgende dag toen hij ons zag kon hij zijn geluk niet op. Hij had heerlijk geslapen. Bedankt sponsors, hij is er echt blij mee!

Edson in de keuken van Tiko terwijl hij nshima maakt.

  Het is wel vijf voor twaalf want onze tijd dringt maar we zijn toch deze ochtend naar Katete getrokken om te zien wat stenen hier kosten. We gaan dus een kamertje van drie op drie bijzetten waar hij dan zijn bed kan plaatsen. Na veel wegjes in en uit kwamen we bij een plaatsje waar ze stenen verkochten. Lekker lui lag de verkoper bovenop zijn stapel, hij was met zijn stenen bijna vergroeid. We kwamen dus eigenlijk een beetje zijn bed stelen.

Eerste vraagje van Jan: hoe groot is zo een steen? Hij krabde eens in zijn haar (figuurlijk want ze hebben allemaal stoppeltjes) en zei 6 inch. Volgend vraagje: en de hoogte en de breedte? Alles 6 inch! Een kubus dus! Bekijk de stenen...

Op de duur ben je met handen en voeten aan het uitleggen dat dit onmogelijk is. Ik ging bijna door het lint en mijn stem ging alsmaar hoger maar we konden hem niet overtuigen en van een meter had hij nog nooit gehoord. We zijn weg gegaan want hij was dringend aan rust toe en wij nog meer. Op de terugweg zagen we een metser en die ging bij ons komen kijken en een prijs maken. Vanochtend om half zeven stond hij daar. Wij dachten dat hij een papier zou bijhebben met een berekening. We geloven nog in sprookjes. Wat er het volgende uur gebeurde kan ik met de beste wil niet omschrijven. Met alle respect voor de mensen hier want het zijn schatten en ze doen zo hun best, maar ze worden geboren met hun verstand op nul en dat wordt nooit meer bijgewerkt. Heb Jan dus alleen gelaten met hem want zoals iedereen wel weet heeft hij een engelengeduld en ik zou een dode op mijn geweten gehad hebben. Resultaat: en dat is Jan zijn verdienste, we trekken samen met hem seffens naar Katete. Vervolg dus later!



HOOFDSTUK 3: MAÏSMEEL VOOR DORIS


Met 16 zakken (400 kilo) komt ze wel even toe.
















 En daarop volgend een dikke knuffel voor Jan.

HOOFDSTUK 4: DE GHOST DANCE

Tien km van hieruit woont nog een stam die regelmatig de geesten wil bedwingen. Ik had het al eens gezien maar Harmke nog niet, dus wou ik haar wel vergezellen. Alleen is het niet zo tof en die mannen zijn zo bezeten door het hele ritueel dat ze buiten zinnen zijn. We hadden wel onze chauffeur mee waarmee we naar Chipata gereden zijn en dat is toch geruststellender.


Twee uur hebben we daar gezeten. Het was pikdonker en het stof vloog rond onze oren. Maar het is subliem!

HOOFDSTUK 5: MATJES EN ZEEPJES

Bedankt aan al de mensen die matjes bestelden maar ze heeft een stop gezet. Ze werkt een hele dag aan zo een matje en tijdens haar werkuren kan dat natuurlijk niet. Voorstel van mijn zus en mijn kozijn! Waarom verkopen jullie geen zeepjes? Dat gaan we dus doen! Vijf euro voor een zeepje (er is ook een mooie verpakking rond). Kost hier natuurlijk niet zoveel maar de winst gaat dan naar onze stenen. Ons projectrekeningnummer is BE40 7310 4178 6763 op naam van Jan Beterams Projecten (graag vermelden project Tikondane in referte!) en mijn mailadres om eventueel iets te bestellen is gonda_rainson@hotmail.com of via whatsapp natuurlijk.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten