Sâo Paulo

Eerste dagje in deze grootstad na een lange reis.Toch niet niks om zulke afstanden af te leggen.
Als je uiteindelijk uit de luchthaven geraakt kan je op de shuttle bus stappen die je naar de metro brengt.  Daar de trein op naar Luz waar Zoë ons ging opwachten. Geslaagde afspraak. Daar stond ze dan met een kartonnen doos en patekes erin en....... kaarsjes erop die aan het branden waren voor Johan want die was vandaag jarig. Het deksel van de doos was net niet helemaal in brand gevlogen.

De stad telt evenveel inwoners dan heel België en het is hier pokkeheet!
Naar het hotel gestapt en onmiddellijk onder de douche! HEERLIJK!
Jan en Zoë hebben dan samen een wandeling uitgestippeld en welle op pad. Straatje in, straatje uit.
Veel zweet achtergelaten, daar kan je vanop aan. Voor de rest niks nieuws onder de zon, typische Zuid-Amerikaanse winkeltjes en vooral fruitstalletjes. Heel veel mogen proeven, super lekker en heel veel voor ons onbekend fruit.

EERST WORDT DE KOKOSNOOT GEKAPT EN DAN PROEVEN

EN ALS GOEIE KATHOLIEKEN WERD DE KELK DOORGEGEVEN

HET VRUCHTVLEES MOCHT ER TROUWENS OOK ZIJN

WELKE KANT MOETEN WE NU UIT?

HONDERDEN FRUITSTALLETJES

EFFE BIJTANKEN EN UITBLAZEN

Morgen nemen we de hop on hop off bus en dan hebben we het hier wel gezien. De klok is hier vier uur vroeger dan bij ons. Het is nu kwart over zes in de namiddag. Het geld is hier real. Om een prijsberekening te maken moet je het delen door vijf en dan heb je het bedrag is euro's. Seffens gaan we hier in de buurt eten. Dat gaat een verrassingsmaal worden want niemand van ons begrijpt hier het menu en uitleggen kunnen de kelners nog minder. Ze spreken hier alleen Portugees wat heel vervelend is.

En dan zoals beloofd de foto van onze kleinste spruit. Jurre