Nog 1 (één!) enkel dagje en we zijn opnieuw thuis... Tijd dus om ons Nepalees avontuur op een rij te zetten!
Het neusje wordt hier niet gesnoten maar uitgeknepen tot de inhoud langzaam maar zeker op de grond valt. Blijft er toch nog wat "plakken", gewoon effe met de hand wegnemen en dan je hand ongegeneerd afvegen aan de dichtstbijzijnde muur, sjaal of gordijn.
De Nepalees heeft overduidelijk een teveel aan speeksel. Na een niet mis te verstaan superluidruchtig "voorspel" wordt met olympische kalmte de fluim richting grond gelanceerd. Of er toevallig net dan op die plaats iemand voorbij loopt is bijzaak...
wie zoekt die vindt (de fluim)!
Nepalezen dragen geen gewichten op het hoofd, wel bevestigen ze zware lasten op hun rug met een riem over het voorhoofd. Ge moet dan ook niet verschieten dat ze bijna allemaal een plat neuzeke hebben, want als die riem naar beneden schiet... En met minder dan 75 kg op uw rug kunt ge natuurlijk niet onder de mensen komen!
Vuilnis en milieuvervuiling zijn hier geen probleem. Hebt ge iets waar ge geen weg mee weet, gooi het dan gewoon buiten op straat of in de rivier of beek. Dat doet iedereen en nog nooit heeft er iemand iets op gezegd. Ligt er zoveel dat ge er over struikelt, dan doet een lucifer soms wonderen... En als die truc bij het water niet lukt dan is dat gewoon brute pech...
en met dat" leidingwater" wassen mensen zichzelf, doen ze de was en poetsen ze hun tanden...
Nepalezen zijn niet echt gek op dieren. Ze worden er wel gek van. Loopt er een kat of hond in de buurt, dan wordt die direct weggejaagd. Helpt dat niet, dan doet een steentje of trap wonderen... Alleen de Heilige Koe mag op begrip rekenen en dat weet ze maar al te goed!
Een Nepalees moet ge niet proberen te overtuigen van iets. Hij wéét gewoonweg hoe het moet, daarom is hij Nepalees... Integendeel zal HIJ proberen u ervan te overtuigen dat GIJ het verkeerd voorhebt, ge zijt nu eenmaal maar een westerling... met vanzelfsprekend verkeerde principes!
Transport mag hier blijkbaar alleen met bussen, taxi's en "driewielers" die al minstens 30 jaar oud zijn en die al minstens 2 bomaanslagen hebben overleefd. Bijkomende voorwaarde: geen toeter (zo luidruchtig mogelijk) = geen toelating om op de weg te komen!!! Volledig afgetakeld en doorgeroest is geen reden voor buitendienststelling... De bestuurder moet autodidact zijn en vooral ambities hebben om het nadien in de Formule 1 waar te maken. Van de andere kant: wie heeft er ooit al een vrachtwagen gezien typischer dan die op onderstaande foto???
schoon van ver maar in feite ver van schoon, zeker van binnen!!!
van een overbodige opmerking gesproken!
Koude is hier geen reden om te verwarmen. Verwarming bestaat hier gewoon niet... Ge moet al een onaangepaste westerling zijn, dus van slechte wil, om te sakkeren als ge u bij een kamertemperatuur van een graad of 8 niet kunt verwarmen. Ge hebt dan toch nog maar uw geitewollen sokken, een onderhemd, hemd, trui en dikke fleece aan, misschien kunt ge uw winterfrak ook nog aantrekken in plaats van te zeuren...? En dan hebt ge het nog altijd veel beter dan "onze kindjes", die buiten moeten eten, spelen en schoolwerk maken en die alleen binnen komen om te slapen!
Waarom ze hier elektrische toestellen verkopen is me een compleet raadsel. Zowel 's avonds als overdag loopt ge hier het risico dat uw geest niet verlicht wordt en de batterijen niet opgeladen geraken TENZIJ ge ergens logeert waar ze een alternatief hebben... De inwoners reageren zelfs niet meer als de elektriciteit met vakantie is, ze schrikken alleen nog als ze effe aangaat... De elektriciteit die Nepal produceert wordt verkocht aan India, toch de logica zelf!?
In de steden wordt het straatbeeld bepaald door het superdrukke en superluidruchtige verkeer. Daarnaast zijn er overal winkelTJES en straatverkopers. Letterlijk alles is hier te koop: van fruit en groenten (bv. de kori voor de Dal Bath) over vlees tot huishoudartikelen als een schuurborsteltje voor de was... Dat hygiëne hier niet altijd "het van het" is moet je er met de glimlach/grimlach bijnemen...
het onze hier is ondertussen al doodversleten...
moet er nog kori zijn?
hij heeft duidelijk nog een eitje te pellen met iemand...
de scharensliep, precies Bokrijk!
EN TOCH HEBBEN WE HET OOK HIER NAAR ONZE ZIN GEHAD!!! We hebben al het voorgaande er meestal met de glimlach bijgenomen. Het landschap is vaak prachtig, de berglandschappen en vergezichten indrukwekkend. Het land is vaak fascinerend, veelkleurig als Zuid-Amerika, eerder arm en chaotisch. Maar toch meestal meer gestructureerd dan Afrika en de mensen kunnen zichzelf beter organiseren, mogelijk ook omdat ze -althans de mannen- een beetje beter geschoold zijn dan de Afrikanen. Ook hier is de werkgelegenheid een groot aandachtspunt en wie naast de boot valt heeft het erg moeilijk... Niet te verwonderen dus dat er zoveel gebedeld wordt en dat er zoveel "weeskinderen" en "straatkinderen" zijn.
waar is mijn onderbroekje gebleven???
onze 12 lieve musketiers met "ama" en "pleegouders"
Onze rondreis maar nog meer ons vrijwilligerswerk hebben ons in elk geval geleerd dat het een belangrijke levenskunst is om te genieten van het kleine en dat we moeten dankbaar zijn om wat we hebben en niet moeten kankeren over wat we niet (kunnen) hebben! Alleen dan kan het zonnetje schijnen elke dag en dat is wat we al deze mensen dan ook toewensen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten