Een wereld van verschil!

Samen met Tony zijn we de vorige dagen naar South Luangwa geweest. Zowel het verblijf als de safari's waren subliem. In het chalet was een uitgeruste keuken dus konden we 's morgens en 's middags zelf iets klaarmaken. Na de nachtsafari (van vier tot acht) aten we dan in het restaurant.

ons chalet

met hemelbed

en veranda

het restaurant

...een klein verschil van waar we komen maar we werden het natuurlijk snel gewoon. Wat zijn wij toch luxezebra's.

Het park is bijna zo groot als Vlaanderen. Je kan er dus wel wat rondtuffen. Gelukkig weet de driver daar perfect de weg. Ook al is het zo groot, dieren kom je overal tegen.

Toen er vlak naast de jeep een hippo uit de gracht kwam schrokken we toch wel even. Die beesten liggen de hele dag in het water om hun huid te beschermen tegen de zon en bij valavond gaan ze eten zoeken. Hij moest ook naar boven maar koos ervoor om langs een andere weg te gaan. En dat konden we alleen maar appreciëren, want met twee tegelijk door dezelfde doorgang... ge kunt er beter niet aan denken!

Prachtige arenden

en veelkleurige vogels...

 

Onze jeep kwam vast te zitten. Gelukkig kunnen ze elkaar bereiken om te komen helpen want VAB bestaat er niet. De eerste jeep was er geraakt, de tweede zat vast en werd dan door de eerste losgetrokken. Onze chauffeur, de derde in de rij, wou eventjes showen hoe het moest... Maar hij had er niet bij stilgestaan dat hoe meer wagens door hetzelfde spoor rijden hoe dieper dat spoor wordt... en dus zaten we HEEL diep vast. Onze voorganger heeft ons dan maar uit ons lijden verlost...

Duizenden pukus

en ook een luipaard ...daar word je wel even stil van... Helaas waren er toevallig nog andere jeeps aangekomen en dus heeft onze luipaard direct het "luipaardenpad" gekozen. Aan de overkant van de weg heeft hij eens goed alle frustratie van zich afgeplast om daarna in het bos te verdwijnen!

We kwamen op een plek waar negen leeuwen lagen te slapen. Volgens onze driver helemaal voldaan. Ze zouden pas op jacht gaan na twee tot drie dagen. We mochten wel niet rechtstaan in de jeep en uiteraard niet uitstappen.

Je zou ze zo gaan aaien!

Net onze Flor in een zotte bui.

 

Wachten op zonsondergang, met gekoeld drankje en hapje. Alles is voorzien.

Dikwijls zeggen foto's meer dan woorden.

Toen we terug vertrokken zagen we de leeuwen die een groep pukus hadden ingesloten. Dit was het resultaat...  Ze scheurden werkelijk stukken uit het lijf van de puku terwijl die nog leefde. Dus niet voor gevoelige kijkers.

En toen waren ze nog met drie (leeuwen)... Geen van de drie wou dit bot afgeven en dus hebben ze minutenlang onbeweeglijk een krachtmeting aangegaan. Toen we vertrokken was de strijd nog altijd niet beslecht...

Mogelijke afloop: als drie leeuwen vechten om een been loopt de vierde er mee heen!!!

We hebben de leeuwen in het donker vanaf hun rustplaats stapvoets gevolgd met de jeep tot ze hun prooi hadden gevangen... Zelfs voor onze ervaren gids was het de allereerste keer dat hij de volledige jacht tot en met de maaltijd aan de feesttafel mocht meemaken!!! Gewoon super, maar ook wreed. That's nature...

Deze warthogs kregen we gratis en voor niks er bovenop... Gewoonlijk zijn ze niet gevoelig voor mensen, maar de Vlaamse leeuw boezemde hen precies toch wat schrik in en ze verdwenen zo rap ze konden...

UNIEK!!! We kwamen onderweg een roedel wilde honden tegen. Die zijn HEEL zeldzaam en HEEL schuw. We hebben ze toch een halfuurtje kunnen volgen, vanaf de droge rivierbedding tot in het bos. Met dank aan de leider van de roedel die telkens weer wegen koos waar de jeep ook langs kon...

En natuurlijk waren er ongeveer op elke hoek van de straat (nu ja...) olifanten in alle formaten, onverstoorbaar en meestal de inwendige mens aan het versterken (en die heeft per dag zo'n 65 kilootjes nodig om sterk te staan).

Deze "lieverd" stond ons nota bene vanmorgen op te wachten bij ons chalet... Goeiemorgen, zeg!

Een olifant heeft 40 000 spieren in zijn slurf! Hallo mannen, wat denkt ge daar van???

Da's een "monitoring lizzard"! Van geen kleintje vervaard, want hij meet ongeveer 1 meter. Hij had ook nog een soortgenoot in de buurt. Die was meer dan anderhalve meter groot... En dan te bedenken dat die gasten VLIEGENSVLUG(!!!) de bomen inkruipen! Gelukkig hebben ze het niet echt voor mensen en houden ze spontaan afstand...

Dat kunt ge echt niet zeggen van de baboons en de velvet monkeys waar ge in het kamp bijna over struikelt...

Ze zijn bijzonder opdringerig en proberen constant je hebben en houden mee te graaien.

Maar dat niet alleen... Soms zitten ze hoog in een boom en voelen dan een plotse drang tot ontlasting. Je zit onder die boom te genieten van het landschap en plotseling voel je een drash in je haar vallen!!! Nietwaar Gonda? Godverd.... waar zit die smeerlap???

De "Madonna met kind"... en zo kom je er in deze periode veel tegen! En de gelukkige vader zit ondertussen tussen de struiken nootjes te eten om sterk te blijven...

Zo, dat was het dan... We hebben in het South Luangwa National Park een super tijd gehad. Wat we hebben meegemaakt (leeuwenverhaal en wilde honden) was zelfs voor onze chauffeur/gids uniek. Maar aan alle verhaaltjes komt natuurlijk een eind! Vanaf nu zijn we tot het eind van de week weer in Tiko. Helemaal anders maar minstens even waardevol! 

Groetjes aan jullie allemaal en tot morgen op de blog!!!