WARME OPROEP

Warme oproep aan iedereen die kinderkleding kan missen, jullie mogen die dan voor ons verzamelen. Liefst geen truien, lange broeken, jassen of kousen want daarvoor is het hier het hele jaar veel te warm. Wij komen die dan wel ophalen of je mag ze vanaf half januari bij ons komen afgeven. Wij sturen ze naar hier op. T-shirts, mansbroeken zijn ook welkom.

Bedankt aan onze dog-sitters voor de leuke foto's die jullie doorstuurden. Het deed echt deugd om ze te zien en ze stellen het duidelijk goed.

Het leven hier is niet altijd even simpel. Het is moeilijk om uit te maken waarmee je goed doet. In South Luangwa kochten we koekjes en we hebben er daar natuurlijk nog een heleboel van over. Er lopen hier dan tal van kinderen rond die je met één koekje zo gelukkig kan maken. Je moet natuurlijk vermijden dat ze ons gaan zien als de Sint. Het is een wikken en wegen. Niemand is hier ooit opdringerig, niemand vraagt hier ooit iets. Laten we het zo houden.

 Een totaal tegenstrijdig verhaal dan weer. In het winkeltje verkopen ze hier allerlei zelfgemaakte spullen, waaronder kleedjes. Een van de kinderen loopt hier rond in een kleed waarvan de gaten het kleed aan elkaar hielden. Ben dan met haar naar het winkeltje geweest. Morgen is het Nieuwjaar en zeker weten, het zal de eerste en waarschijnlijk de laatste keer zijn dat het kindje iets nieuws krijgt. Doe ik er goed aan? Ik weet het dikwijls niet meer! Wie kan daar een zinnig antwoord op geven?

Kleedje passen in het winkeltje. Moeilijk kiezen is het niet! Eén model, één maat maar het past als gegoten! Het oude kleedje wil ze toch zeker nog mee naar huis nemen.

Sorry broer, je komt niet alleen te laat, kleedjes gaan jou echt niet staan. En broekjes, daar hebben we nog niet aan gedacht...

Het leven is mooi!

Voor grote zus wordt er morgen een modelletje groter gemaakt. Veertig kwatcha, drie euro, je kan er toch moeilijk over struikelen, niet?

Het is deze namiddag een feestje voor de burgemeesters van de omliggende dorpen. Tweeëntwintig mannen zitten hier samen, die spreken natuurlijk allemaal chikamaka of Chichewa...

Precies een kopie van het Kerstfeestje een paar dagen geleden. Even boeiende toespraken van Janneke (van moetes, een mzungu of buitenlander moet zeker wat interessante dingen te zeggen hebben) en van Mieke en van ... en van .... Times goes by SO slowly... en het is dan ook nog zo warm vandaag! 35 graden, zweten geblazen... en voor een zuchtje wind moet ge hier waarschijnlijk bijbetalen... Vandaag wel geen taart voor de dorpshoofden, wel de traditionele nshima, geschenken en plantgoed!

En Joseph, onze chief-gardener, heeft uitvoerig gedemonstreerd hoe ge met compost moet werken. Hij heeft ook uitgelegd hoe ge kunt composteren met MATURE, menselijke uitwerpselen, maar het is gelukkig gebleven bij een theoretische uiteenzetting...

Bijna iedereen was geboeid en velen zijn hier al mee bezig in hun dorp. Zo zie je maar... Toen we hier aankwamen in Tiko in 2013 hebben we zelf nog mee het project van het composteren helpen opstarten. We hadden de nodige reserves... maar de mensen hebben het duidelijk opgepikt en zijn nu overtuigd van de meerwaarde! Het zijn soms kleine dingen die het verschil maken...

Daarom gaan we seffens een hapje eten. Niks speciaals, dat is hier ondenkbaar. En oudjaar of niet, who cares in Zambia??? Overleven is hier belangrijker dan leven...Maar voor ons is het toch een speciaal moment, zo ver weg van het thuisfront!!! Maak er nog een leuk eindejaar van!

We wensen jullie een supervoorspoedig 2016 toe, een goede gezondheid en dat al jullie wensen mogen uitkomen!!!