zondag 13 december 2015

geï!!ntegreerd

Het is zover! We zijn geïntegreerd. Je ziet, het kan in sneltempo hé! Waar een wil is, is een weg (figuurlijk toch want letterlijk is er in Afrika meestal geen). Je handen ingezeept en dan ....  is er geen water! Gelukkig is er dan nog wc-papier om het te redden. Uren geen elektriciteit en je behelpen met een lampje op zonneënergie. En toch is het hier ZALIG.. 


 

Kerstgerief aan het ophangen en de boodschap op zijn T-shirt is: no stress. Hij houdt zich daar overduidelijk aan!

Even naar de stad gestapt voor wat noodzakelijke etenswaren en de bus te reserveren. Ik had dit een beetje onderschat want het was super heet en toch een uurtje (enkel) te voet. Gelukkig heb ik een BEER van een man die twee rugzakken gedragen heeft. Ik ben hem eeuwig dankbaar want mijn tong hing op mijn tenen. Toch onderweg iets gedronken. Daar drentelde een manneke die je in jaren niet meer proper krijgt. Even op Jan zijn moraal ingewerkt en na een tijdje buigt hij dan toch. Dat ventje heeft zijn buik vol voor vandaag met fruit en koeken en water.



De kok van dienst, gelukkig heeft hij geen elektriciteit nodig.

 

Onze kamer

 

Ra, ra, welk ontbijt is van wie?

 

Foto van in de wc. De kakkerlak op zijn sterfbed! Ongelukkigop zijn rug terecht gekomen en de mieren hebben dat direct door!



 

Zambiaanse valkuilen in de weg

 


De douche. Toen het vloerke gelegd was kwamen ze tot de vaststelling dat er geen afloop was! Ze hebben er dan maar een gaatje ingekapt en het trekt wel in de grond. Een simpele oplossing voor een groot probleem.

Onderweg naar Lusaka. Dit kereltje met een Vlaams scoutshemd! Komt dat tegen! Hij snapte wel niet waarom we hem zo tof vonden. 


Hallo allemaal! De 2 Vlaamse leeuwen zijn weer eens ter plaatse! Mijn integratie is wel oké maar toch zie ik niet altijd in of het echt zinvol is om een of andere dreumes wat eten en drinken toe te stoppen... En natuurlijk zie je er eerst maar één, maar als er boter bij de vis komt (nou ja...) dan duikt er uit het niets natuurlijk nog een gans klasje op. En mijn vrouwtje maar super enthousiast inpraten op mij... Ze heeft natuurlijk een argument als je de foto's van het ontbijt bekijkt! Ik steun namelijk met heel veel overtuiging de lokale economie... Morgen gaan we weer maar eens op stap. Effe checken of onze betaalkaarten die vandaag niet wilden werken (maar het is zondag...) het dan wel willen doen! Als echte Afrikanen zeggen we dan: hakuna matata, 't komt wel in orde (hoewel???). Groetjes en tot morgen (ps de elektriciteit is naar goede dagelijkse gewoonte net voor een paar (?) uren uitgevallen)     








Geen opmerkingen:

Een reactie posten