Bijna in Sossusvlei maar nog niet helemaal!

Gisterenochtend dus vertrokken met chauffeur maar weliswaar zonder kepie. Ik moet zeggen, hij doet het goed!

Het was een prachtige rit , eerst over een asfaltweg die helemaal onder gewaaid was met woestijnzand

Maar daar bleef het niet bij! Een paar 100 km over kiezels en ribbels dat we uren dooreengeschud werden. Een sportbeha was onontbeerlijk.

Effe stoppen om alles terug op zijn plaats te krijgen en dan maak je midden in de woestijn een torentje van je kleinkinderen. Ongeveer in de juiste verhouding.

Middagpauze, opletten want al je eten en ...je haren gingen vliegen.

Zelfs in de woestijn kunnen op onze twee oren slapen want ...

De rit verveelde nooit want we zagen ontelbare oryxen.

 

Ook de moeite waard voor een stopje en een foto

Van op de weg zag je niet wat er aan de bomen hing. Van dichtbij wel!

Honderden vogels vlogen er uit deze nesten toen we dichterbij kwamen.

We mogen voor en na zonsondergang niet met de auto rijden en vermits er niets gereserveerd was moesten we om zes uur dringend naar een slaapplaats. Die bleken heel karig te zijn. Gelukkig zagen we eindelijk een lodge waar we terecht konden. We vielen wel bijna achterover van de prijs, helemaal niet voorzien in ons budget, maar overnachten in de auto midden in de woestijn zagen we ook niet zitten. Natuurlijk kwam er een drager ons helpen. Ik hield wijselijk afstand. Die moest helemaal over het kofferdeksel kruipen want onze rugzak was naar achteren geschoven. Die rugzak ziet er ondertussen al niet meer uit. Die kerel moest wel moeite doen om geen spier te vertrekken. Tijdens het eten was ik wel de enige zonder handtas maar het eten heeft er niet minder om gesmaakt. Seffens vertrekken we naar Sossusvlei en daar hebben we twee nachten gereserveerd.