Lusaka Zambia

Hier zijn we terug! Deze keer in Lusaka,  Zambia. Van half zes deze ochtend stonden we gelaarsd en gespoord te wachten op onze taxi. Kwart over zeven wist niemand hoe het kwam dat er nog geen "ophaaldienst" was. Toen bleek dat ze "het" vergeten waren. Halsoverkop dan toch nog vertrokken want het vliegveld is nog 45 km verder. Twintig voor negen was onze vlucht maar die was dan ook even  uitgesteld en ik denk niet door ons toedoen.

Leuk ontbijt in volle vlucht.

 Pal op de middag waren we hier!

Ons Namibisch avontuur is voorbij. Wat wij vonden, ondervonden .. . maar alles hangt natuurlijk af van eigen verwachtingen en interpretaties. En geen enkele opinie is fout!

Namibië is meer dan de moeite waard, het is een schitterend land. Je kan prachtige dingen zien en ervaren die je nergens anders vindt. We hebben er enorm veel deugd aan beleefd. Het hangt een beetje tussen Zuid-Afrika en de rest van Afrika. Het is langs de andere kant gestructureerder, netter, de mensen zijn niet zo uitbundig. Minder spontaan en vriendelijk (ook al heb je er super vriendelijke mensen tussen!!)

Maar .....  in Zambia is het gras toch nog een beetje groener, letterlijk en figuurlijk.

Hier hoor je de ambiance van het "real Africa". Hun muziek, hun lach. Het is een stukje thuiskomen. We waren het er direct over eens. Maar dat heeft ook zijn andere kant, super chaotisch, VEEL afval, geen enkele auto zonder kapotte ruiten, manden op het hoofd van de vrouwtjes, kindjes op de rug, kruiwagens met bananen... en zo kan ik nog lang doorgaan. Heerlijk, voor ons dan toch! Misschien omdat we Afrika zo hebben leren kennen in onze eerste fase! Namibië en Zambia is zoals vuur en water!

 De mensen van ons project hadden al naar de busmaatschappij gebeld om een bus te regelen. We moesten dus alleen de tickets gaan ophalen. Keischattig. Dus wij op weg naar de stad. Zet je daar een half uur aan de kant en je hebt filmmateriaal voor een ganse dag. Wat je daar ziet! Onvoorstelbaar! Hoe konden we dat al vergeten!

vrolijke jongens bij een damspel

n

Nette mensen, want de auto's worden zelfs vanbinnen gewassen met de hogedruk. Hopelijk zie je het beter op een groot scherm!  Gelukkig hebben ze dat niet gedaan met onze Fiesta.

Een nieuw schrobborsteltje gekocht in een plaatselijke "winkel" want onze kleren hebben een "degelijke" beurt nodig.

 

Deze jongens brachten een serenade en dat verdiende .... maïskolven (eetbare)

Kindjes fotograferen... daar kan ik niet genoeg van krijgen.

Terwijl Jan de bustickets staat te bestellen loop ik eens rond en doe graag mijn babbel met Jan en alleman. Ondertussen was ik mijn ventje kwijt maar iedereen wist waar hij was. Ik zag hem daar uitbundig staan lachen met (al) enkele makkers. "I am a happy man because I lost my wife," hoorde ik hem nog net zeggen! En plezier dat ze hadden.

Morgen nemen we de bus naar ons project! En om nog even duidelijk te stellen!! Dat is pas een risico nemen want het plaatselijk vervoer is hier vreselijk! We kunnen niet anders want een auto huren voor 500 km is te gek en wat daar dan met de auto??? Dus op hoop van zegen maar het is eerlijk gezegd niet meer mijn "ding".   Geef mij dan maar de Boshuapass. Op eigen tempo en om iedereen gerust te stellen .... er is nog niemand omgekomen van een nacht in de auto te slapen met voldoende water en brood! Ere wie ere toekomt, we waren beter met de Fiesta naar Sossusvlei gereden en in Tsumeb een 4x4 gehuurd . Maar het is niet altijd zoals je wil en in Tsumeb was dat bij Europcar de enige auto ... dus ..

  In ons project is er dikwijls geen elektriciteit en internet is met een dongle. Dus, geen paniek als je van ons niets hoort!!

NB  Wij hebben geen kerstboompje bij maar in ons project gaat er zeker één staan.

In Namibië stond er al één met een"zwarte" kerstman!

Hallo allemaal! Wat een verandering op 1 dag tijd! 's Morgens zit je nog in een geordende wereld, 's middags is chaos troef... Soms is het toch nog effe aanpassen, ook al heb je het gevoel van een stukje thuiskomen.

Namibië werd ooit ingenomen door Duitsland en dat zie je overal: "Ordnung muss sein!" Duitse architectuur, straten volgens een dambordpatroon, nergens een vuiltje te bespeuren, overal wonen er Duitse mensen, soms al generaties lang... En als ge ergens wordt aangesproken gaan ze er van uit dat ge ook (weer) een Duitser zijt! Gelukkig blijkt  -ook volgens de Namibiërs zelf- het samenleven geen echte problemen te stellen. Namibië is een prachtig land met een enorme verscheidenheid: woestijn, bergen, desolaat, zon en zee, een rijke dierenwereld en een mix van bevolkingsgroepen waar de San de oorspronkelijke groep is. We hebben heel erg genoten van onze rondrit van bijna 4000 km! Sossusvlei en Deadvlei, het bezoek aan de zeerobben in Cape Cross, het Etosha Nationaal Park en mogelijk nog meer de ongeplande ontmoeting met de San waren echte highlights!!!

Sinds vanmiddag zijn we dus in Zambia. Alles mag, niets moet. "Wanordnung muss sein!" Nauwelijks enige doordachte vorm van architectuur, op (nog) een vuiltje meer wordt er niet gekeken, plotseling geen Duits meer te horen en een totaal andere ambiance. Overal luid gepraat, gelach en straatmuziek. Vrolijkheid overal... De sérieux van de vorige dagen is hier redelijk ver te zoeken!

Morgenvroeg om 6 uur (allé, dat denken we nu toch) vertrekken we naar ons project in Tikondane. Rond half twee arriveren we daar... Daar kijken we echt wel heel erg naar uit en zij blijkbaar ook! 1 (groot) voorbehoud: dat vertrekken kan alleen lukken als ik Gonda aan mij vastbind of ze is weer eens de bekende pijp uit... Maar ik blijf er -tegen beter weten in?- in geloven!!!

Het is afwachten of in Tikondane het internet van goede wil is. Ik heb daar zo mijn idee over (maar dat hou ik liever voor mezelf...) We proberen in elk geval zoveel mogelijk te bloggen. En denk er om: geen blognieuws betekent dus niet slecht nieuws!!! Maar dat is een probleem voor morgen. "Hakuna matata" zeggen ze hier, "daar moet ge u vandaag nog geen zorgen over maken". En dat doen we dan ook niet!

Bloggers, waarschijnlijk tot morgen!!! En "Upole Upole", doe het rustig aan...