Tsumeb

We zijn gisterenavond HEEL laat gearriveerd! De eerste rit verliep AFRIKAANS  normaal. Daarna moesten we heel lang wachten op de overstap, meer dan een uur vertraging en de bus had van Windhoek tot bij ons nog geen uur moeten rijden... . Gloeiend hete zon en in Afrika is er geen weg naast. Op de duur was het niet alleen van de hitte dat mijn temperatuur de hoogte in ging. Na uren word je hier dan "gedropt" want de bus moet dan o zo dringend verder. Je weet niet welke kant je uit moet om het camp te vinden want we zijn hier uiteraard nog nooit geweest. De nacht is hier dan recht evenredig met de bevolking. ZWART!!! Uiteindelijk dan toch een klein lichtpuntje in de vorm van een pickup. Jan het verhaal gedaan en dat koppel wou ons naar het camp rijden. Effe zag ik toch iets grappigs aan het gedoe. Ik naast madame en Jan met die kerel in de pickupbak. Als kers op de taart

hebben ze hier geen restaurant en in onze buiken lagen de muizen dood. Met diezelfde pickup (joepiejee) zijn we dan naar een Take Away gereden. Hebben we een grondige hekel aan maar soms zet je al je principes opzij! Zelden heeft fast food ons beter gesmaakt, zolang ge er maar niet aan denkt wat er tussen dat broodje gemoffeld wordt... Wat ons hier trouwens opvalt is dat de blanken hier allemaal erg corpulent zijn. Van kinds af aan. Heeft misschien iets te maken met de Take Aways. Eind goed, al goed. Onderweg zagen we deze auto! Het is een waarheid als een koe!

The lord is my shepperd!

Vanochtend zijn we dan Tsumeb gaan verkennen.

Beelden van vergane glorie... Dit was een kopermijn, maar de ontginning en het smelten gebeuren nu enkele kilometer verderop. Natuurlijk NIET uit  milieuoverwegingen...

We zijn ook we een auto gaan huren voor de volgende dagen want anders kunnen we niet naar het Etosha park.  

Niet deze want die leek ons niet zo praktisch.

Vanmiddag ons eigen middagmaal gemaakt en...

een waske en plaske gedaan!

Vermits ons Camp geen restaurant heeft (ondanks de belofte van Booking.com) hebben we nagevraagd waar er dan wel een was. NIEMAND van die gasten van ons Camp wist of er in Tsumeb, nochtans een stad,  een restaurant was. Wel heel veel adressen van Take Away food! We zijn dan maar zelf gaan zoeken en na 200 meter was ons "probleem" al verholpen. Nog zo iets... Vanmiddag zijn we effe naar de stad en daarna naar de supermarkt gegaan. We hebben iemand gevraagd of we toch wel de juiste richting uitstapten, hoewel we iets van herkenning hadden. Die kerel kon ons niet helpen, hij heeft eerst nog naar iemand gebeld om het na te vragen en dan is zijn madam er bij komen staan. Die zei gewoon: als ge hier nog 200 meter verder deze straat ingaat dan zijt ge er! Begrijpe wie kan... Maar eind goed al goed, we zitten nu opnieuw op ons terrasje te "genieten" van retromuziek... Er is hier immers een verjaardagsparty aan de gang! Morgen gaan we onze Ford Fiesta ophalen en dan??? Dat zien we dan wel! Slaapwel en tot gauw!!!