Ticondane

Laten we eerst even kennismaken met de "unknowed" bij de reacties. Dat is ons Zoë. Zij is in Nicaragua en werkt bij straatkinderen ( school op wielen). Heel tof dat zij ons aanmoedigt want het is niet altijd makkelijk om er in te blijven geloven. En al is het een druppel op een hete plaat, het is er dan toch één. Vandaag zoveel blije kindergezichtjes gezien. Langs deze weg... Zoë , heel veel succes, blijf erin geloven en dikke knuffel!!!

DONDERDAG 21 DECEMBER

Om vijf uur uit ons bed want de bus vertrok om zes uur. Om kwart over zeven waren we pas weg. Wat doen ze dan ondertussen? De gang tussen de zetels is maar vijftig cm breed maar toch wurmen ze zich daar met vijf tegelijk door. Met wat? Dat kan ik allemaal niet opsommen, maar de variatie is eindeloos.Het gaat van brood en frisdrank tot koude friet, schoenen, kippen ...........

En zoals jullie kunnen zien, Zambia is super groen, oneindige bossen. Beetje snel maar getrokken vanuit de bus!

Die busritjes zijn hier niet niks. Mezelf gezworen dat ik mijn leven nog niet beu ben en het de allerlaatste keer is dat ik aan die acties deelneem maar ja ....... ik reis niet alleen en mijn tegenpartij denkt er anders over! Zorgen voor morgen!

We werden hier schitterend onthaald, iedereen stond ons op te wachten. Het was een super weerzien. Even een glimp laten zien van hoe het hieraan toegaat!

VRIJDAG 22 DECEMBER

De hele dag op stap geweest om hout te gaan kopen. Voor diegene die het nog niet weten, we gaan hout kopen om banken te maken en een schooltje te starten.

Dus wij te voet naar Katete, dat lukt want dat is maar vijf km. Het is daar uiteraard een geharrewar van gewelste. Alles zie je daar passeren maar niets wat je in ons straatbeeld ziet. Van kippen tot ossen met wagens, kruiwagens vol bananen ...

Na veel steegjes in en uit kwamen we bij een "zaak" die op een houthandel moest gelijken. Super grote stapel planken maar één maat en één dikte. 

Ondertussen zijn ze ook een vrachtwagen met cement aan het vullen.

Te dik hout voor tafels volgens Jan dus dat moest gezaagd worden!

Wij ondertussen weg om voor vervoer (camionneke) te zorgen want dat hebben ze niet, dat zou te simpel zijn. Om een lang verhaal kort te maken, we waren om zeven uur gisterenavond terug hier, MET hout. Dat vonden we van onszelf een hele prestatie. Gelukkig konden we met onze "leverancier" terug meekomen. Je deur is niet dicht zei hij tegen mij toen we wilden vertrekken. Een grapjas was het ook nog want die deur was in geen tien jaar nog dicht geweest. Zo één dagje bij een "handelaar " in Katate en je kan een boek schrijven.

ZATERDAG 23 DECEMBER

Al vroeg uit de veren want we moesten nog werkgerief gaan kopen. Deze keer met de fietstaxi naar Katete.

Hamer, zaag, meter en al wat je zoal nodig hebt om het werk te klaren. Daar waren we toch weer een paar uur zoet mee, geloof me.

Werkgerief dat op niks trekt volgens Jan maar ik zal maar aannemen dat zijn eisen nogal hoog zijn.

Hamer, bouten nodig .. hier het nummer...

Je moet wel wat zoeken maar het is er allemaal!

Tuingerief .. alles in één doe-het-zelf zaak!

Rijk gevulde winkel van twee meter op twee meter!

Eens terug thuis is Jan beginnen meten en passen en ondertussen hield ik me met de kinderen bezig.

Vandaag al veel blije gezichtjes gezien door ..

de ballonnen

Kinderen die nog in de wolken kunnen zijn met een kleinigheid!

Aan iedereen een vreugdevol Kerst vanuit Zambia!

Hier is geen wifi dus whatsapp berichten sturen heeft geen zin. We hebben een dongle gekocht en er geld opgezet maar ik heb geen idee hoelang we daarmee toekomen. We proberen op die manier in contact te blijven met de "buitenwereld".