Etosha

ZONDAG 10 DECEMBER

Ik heb terug een chauffeur ingehuurd. Dezelfde chauffeur maar met een andere auto.

 

Eigenlijk was hij van vandaag al in dienst maar er was een elektriciteitspanne in heel Tsumeb van 7 ’s ochtends tot 7 ’s avonds en ze konden geen papieren opmaken. En een chauffeur zonder auto is zoals een café zonder bier dus … hebben wij nog een dagje Tsumeb gedaan. Goed meegenomen want de chauffeur had hoofdpijn (wat nooit voorkomt bij hem) en die is in de namiddag moeten gaan rusten. De warmte speelt hem blijkbaar parten. In de late namiddag zijn we dan wat gaan rondslenteren en rondkijken. We hebben een tijdje op een bank in het park gezeten en naar een  match gekeken van jongeren. Vader bracht blijkbaar heel de buurt mee. Wel dertien gasten achteraan in de pickup en die werden daar afgeleverd. Daar genieten we van.  Wij in België moeten daarvoor met vier wagens rijden. De warmte deerde hen blijkbaar niet want ze hadden ontzettend veel plezier. Ruzie hoort er niet bij! Zelfs als dezelfde voor de tiende keer de bal misslaat.

MAANDAG 11 DECEMBER

Vrij vroeg vertrokken richting Etosha. Onderweg gestopt aan het meer Otjikoto.   Daar zijn we rondgestapt.

Daar stond ook een “toeristische attractie” waar ik het niet kon nalaten van effe deel te nemen. Jan was er als de kippen bij om dat te vereeuwigen! De “roze” madame had wat teveel van het “goede”. Iets meer dan twee handsvollekes zoals wij zeggen. Misschien was dat wel de attractie! Ze kon er in elk geval heel Afrika mee zogen en dan was de honger in dat werelddeel direct opgelost.

Onderweg naar het park zagen we al warthogs (gelijken op grote everzwijnen). Eens in het park kwamen de giraffen de Vlamingen al direct dag zeggen.

Een stuk in het park merkte Jan gelukkig dat er een wieldop afbolde. Je mag nergens uit je auto, maar ja!  Mijn chauffeur vond, een auto waarvan de chauffeur opgegeten wordt dat is ook maar niks, wat moet de passagier dan? Dus de teerling was snel geworpen en in mijn nadeel.  Heb mijn leven gewaagd en het verhaal had een happy end. Ik leef nog en de leeuwen zitten nog met een hongertje.

Ons verblijf is hier subliem! We zitten in  Halali resort midden in het park en blijven hier twee nachtjes. Vanuit het camp hier vertrekt er een goed omheinde weg naar een plateau. Van daar kan je een drinkplaats zien waar constant water wordt bijgepompt. Om twintig uur zijn we daar naar de zonsondergang gaan kijken.

Gaan eten en dan terug want als het donker is komen de wilde dieren daar drinken. Het resort heeft enkele lichtpunten op het meertje gezet. Een tiental mensen zaten er te wachten. Je kon er een speld horen vallen. Rond tien uur werd ons wachten beloond. Een hele groep hyena’s en leeuwen kwamen drinken. Spijtig …  geen foto want ons apparaat doet het niet goed in het donker.  Beetje later kwamen er twee kolossen uit de struiken. Twee neushoorns, duidelijk een koppeltje. Ze waren niet gehaast! Ik heb met mijn gsm een filmpje genomen maar het is duidelijk een vertraagde film. Blijkbaar kunnen die dieren heel snel lopen maar dat bewijzen …   ze hadden er geen zin in. Het was bijna middernacht toen we in de douche gingen. We waren vreselijk vies en vuil. Net geen verstopping veroorzaakt.

DINSDAG 12 DECEMBER

In de vroegte een wasje gedaan en zoals je ziet zijn de taken goed verdeeld. Ik was en spoel. Jan spant de koord en hangt op.

De centjes heb ik ook te drogen gelegd want die zitten al even in het zakje op mijn buik. De volgende eigenaar van de centjes wil liever niet weten dat ze al even doordrongen zijn van “Gondazweet”!  Al die tweehondertjes die je ziet zijn geen euro’s hoor!

Gaan ontbijten en in de verte hoorde ik “mamie” roepen. Mijn hart stond even stil maar het was een droom.

En nu vertrekken we terug naar het park! Tot straks!

Nog even vermelden dat er vandaag een ranger meegaat die van geen kleintje vervaard is!

Voor de rest van de dag, weinig woorden, veel foto's!

corie bastard

jakhals

stokstaartje, spijtig want even daarvoor stond het rechtop

                            wildebeest

en als je dit ziet weet je wat er volgt

dat!

Die had duidelijk zijn terrein afgebakend en wou geen indringers! Wegwezen dus!

Gisterenavond terug naar de drinkplaats geweest op het plateau. Filmpjes proberen te maken van twee rhino's die het met elkaar niet konden vinden. Het was heel spannend. Ze maakten met hun poten enorme stofwolken om indruk te maken. Eén van beiden ging uiteindelijk achteruit zonder het uit te vechten.

WOENSDAG 13 DECEMBER

We vertrekken nu richting Zambia!

KORTE BRIEFING!

Voor diegenen die onze plannen niet zo goed kennen. Wij reizen voorlopig door Namibië voor we naar ons project gaan in Zambia. We plannen om daar rond 20 december aan te komen. Wij reizen van eigen budget en we spenderen het verzamelde geld enkel in ons project in Zambia. Langs deze weg danken we nog eens iedereen die dit voor ons weer heeft mogelijk gemaakt. TIP: volgend jaar op 15 april organiseren wij een volgende benefiet. Iedereen welkom!!!