uitblazen

Het eerste wat we gedaan hebben na onze trekking was uitgebreid gaan douchen  ............   onze kleren wassen en .......... uitblazen.

De laatste keer schreven we al dat er onlusten waren in het land. Dat zal er de volgende dagen niet op beteren want op negentien november zijn er verkiezingen. Rajesh vertelde ons dat er bij de stemlokalen body builders staan die ingehuurd worden door de sterke partijen. In die kleine dorpen en steden kent iedereen elkaars overtuiging wel. Als er nu mensen aan het stembureau komen die voor andere partijen willen stemmen worden die met zachte (of harde) hand naar huis gestuurd. Je bent immers niet verplicht om te komen stemmen. De nummerplaten van de auto's worden zelfs genoteerd tijdens een optocht en achteraf wordt er gezorgd dat de eigenaar een heel ander model heeft. Het is hier dus echt corrupt. Ik val hier van de ene verbazing in de andere. 

 

staatbeeld in Pokhara

 We kunnen vanaf morgen wel gaan werken in het weeshuis maar om naar school te gaan moeten we wachten tot de 21 ste. Het is te gevaarlijk.

 M'n collega, Firmina, schreef me dat mijn kinderen van vorig jaar me gezien hadden. Ik zie het zo voor mij! Een heeft me  zogezegd gezien en de anderen doen niet onder. Alleen spijtig dat ik hen niet gezien heb maar dat gaat toch niet lang meer duren. Ik sta te popelen om terug te komen! Binnenkort kom ik het daar terug onveilig maken! Terug tussen de kleine en de grote zeurepieten, tussen de kleine en de grote blije gezichten, de grote en de kleine voorvalletjes. Helemaal "de knipoog" dus.

Morgen vertrekken we naar ons gezin en starten we al in het weeshuis. Vanavond dus nog eens gaan eten in Pokhara.  We hebben hier een goed restaurantje ontdekt waar ze lekkere sangria serveren. Dan waan ik me op een zomers terras in België. Vanaf morgen zal het terug drie keer per dag "dalbath" worden.

 Tot later op de blog!

Lut stuurde ons deze foto's door! Broes en Bas! We waren er zo blij mee!

 

Nieke, onze buurvrouw, verjaart vandaag! Hiep, hiep, hoera! Goed vieren Nieke! We zullen een extra sangria drinken , zo vieren we toch een beetje mee!

 

Na een paar daagjes trekking doet het deugd om weer effe niks te doen. Daar zijn we  trouwens mettertijd erg sterk in geworden! De kleine kwaaltjes steken na de inspanningen van de voorbije week de kop op: het rugske speelt op, alles kraakt een beetje, de vanzelfsprekende valling is ambetant,... Maar toch opvallend hoe de invloed van al dat sangria-fruit (???) snel al die dingen geneest bij Gonda...

 

Voor de rest hebben we vandaag alleen maar wat rondge-lummeld in Pokhara. Vanaf morgen begint dus het vrijwil-ligerswerk. Wat het in werkelijkheid wordt wachten we gewoon af. Er zijn al zoveel plannen gemaakt en zelfs in Nepal veranderen de dingen rapper dan ze worden meegedeeld!

 

Seffens gaan we eten op de gezondheid van Nieke (en zo is er altijd wel een excuus). Zeker geen dhal baat, dat komt er de volgende dagen genoeg op ons bord. We trekken namelijk in bij de verantwoordelijke van het vrijwilligerswerk voor die 2 weken. Een Nepalees natuurlijk en dan weet ge wel wat de pot 2 keer per dag schaft!

Thuisfronters, we denken vaak aan jullie en foto's als die van de hondjes maken het er niet altijd makkelijk op, net zoals de mailtjes van de kinderen en kleinkinderen en van ... en van ... Maar we houden het goed vol, wees daar van overtuigd! Over enkele weken zien we mekaar wel weer, maar intussen bloggen we rustig voort! Tot op de blog dus... Ajuus! 

.