Victoria Falls Zimbabwe

Vrijdag 18 oktober

Dit was meer dan een "wauw" waard! Subliem!

Veel meer dan dat kwam er dan ook niet over onze lippen. Foto's en twee van onze filmpjes zeggen meer dan woorden.
Om half zeven waren we al op stap want dan is het nog oké qua temperatuur. Een kleine veertig minuten en we waren we aan de ingang van het park. Om zes uur gaat het park open, we waren dan ook één van de eerste bezoekers. We kunnen zeker niet zeggen dat het er storm liep.
Dertig dollar inkom per persoon en dan kon je starten. Van daar hoorden we al het gebulder van de watervallen en even later werden we nat van de nevel. Maar het was prachtig, veel mooier dan aan de kant van Zambia. Daar zie je maar een heel klein stukje van de waterval en de kloof.
Op verschillende plaatsen kun je gaan kijken en overal heb je een ander zicht. Achter de omheiningen blijven is wel de boodschap want elk jaar gebeuren er dodelijke ongevallen. Als je daar naar beneden schuift kan je het gegarandeerd niet meer voort vertellen. Na twee en een half uur waren we moe  (maar "het" nog niet moe) en vooral uitgedroogd. We hadden wel water bij maar dat is na een tijdje niet meer drinkbaar.
Het was eigenlijk moeilijk om het park te verlaten, we gingen nog eens en nog eens kijken om de herinneringen zeker te bewaren maar het werd te warm om te blijven.
We zijn dan buiten het park in een "chique" hotel een biertje gaan drinken, helemaal weggedoken in dikke kussens onder een paraplu! Victoria Falls town was in oorsprong geen stad maar is er gebouwd voor de toeristen. Dus, hotels, restaurants, shops ..........  gelukkig logeren wij een stukje buiten de stad.

vroege "vogels" met een meningsverschil die ons kwamen begroeten aan de ingang van het park

 

 

 

 

  

een stukje van de waterval met de regenboog

 

 

 

   

 dit is in vergelijking met het regenseizoen maar een miniem beetje water dat naar beneden komt, tijdens het regenseizoen zou je van de nevel zelfs niet kunnen filmen

 

  

kijk hoe mooi de regenboog!

 

verboden te zwemmen!

 

als je bijna drie maand geen zetel meer gezien hebt is dit "hemels"

 

Na ons pintje zijn we naar het station gestapt. Daar informatie gevraagd over de trein van Victoria Falls town naar Bulawayo. Die vertrekt hier elke avond. Hij komt hier seffens toe zegt de" stationchef", dan kan je hem zien. Wij dus wachten, in het nabijgelegen eethuis iets gegeten maar om twee uur was de trein er nog niet. Informatie krijgen is in Afrika geen probleem maar de juiste is een andere zaak. De trein komt toe in Bulawayo de volgende dag in de vroege (?) namiddag. Soms rond één uur soms later. Dat hangt af van de dieren die op de rails staan. Dan moet de trein wachten tot het spoor vrij is. Ik kon mijn lach moeilijk inhouden maar toch blijkt het waar te zijn. De afstand Victoria Falls town  - Bulawayo is 460 km. Die trein gaat dus geen tgv zijn. Je moet eten en drinken meenemen voor de hele rit want dat is er niet aan boord. Onze tickets liggen vast! Morgen nemen we de trein! Zal weer spannend worden, uren rijden door het park op een slakkengangetje. Als er veel te zien is is dat mooi meegenomen.

 

Toen we terug naar ons logement stapten was het namiddag en snikheet. Een taxi stopte onderweg om te vragen waar we naartoe gingen. Hij moest toevallig in ons guesthouse iemand oppikken en als we wilden mochten we mee. Dat hebben we gretig aanvaard. Zo'n leuke dingen, dat is Afrika ten voeten uit!!!!

twee -uiteraard geslaagde- zelfmoordpogingen per jaar en minstens 1 persoon die jaarlijks per ongeluk 100 meter naar beneden valt, dat is het jaarlijks bilan van de watervallen hier. wie hier een eind aan zijn leven wil maken is op de geschikte plaats... de "takkenafsluiting" van 50 CM "hoog" zal niet veel verschil maken! en ge staat hier echt wel HEEL kort bij de rand, op keien die echt wel heel glad kunnen zijn. zelfs gonda is hier voorzichtig...

 

we hebben gisteren zo'n 7 uurtjes gestapt, vanaf een uur of tien is het in het zonneke een kleine 45 graden en schaduw moet ge niet proberen te vinden. zelfs de nevel van de watervallen zorgde maar effe voor afkoeling! gelukkig was er nog de TM supermarkt - met airco natuurlijk- waar we met plezier wat boodschapjes hebben gedaan. als ge dan "thuis" komt is het bijna een gevecht om onder de koude douche te kunnen staan... en dan maar drinken, want ge hebt hier onophoudelijk dorst en ge zweet het toch direct weer uit!

 

vanavond dus de trein op naar bulawayo. wat het zal worden? dat weten zelfs de zimbabwaanse spoorwegen zelf niet eens... en als ge vraagt: "hoe laat komen we toe?" zeggen ze doodleuk: "dat hangt van het tempo van de trein af!" dat we daar niet zelf zijn opgekomen! maar we maken ons geen zorgen, we geraken er wel op tijd om overmorgen EUROPESE tijd door te reizen naar johannesburg!

vandaag nog wat niksen (dus bloggen en reis plannen) en dan op naar het station. we houden jullie op de hoogte ook als we feitelijk niks te  zeggen hebben... tot de volgende keer!!!   papa jan

 

 

!!! EN NATUURLIJK ONZE BESTE VERJAARDAGSWENSEN VOOR MIPS !!!