Bagamoyo het paradijs

Onze Sepp wordt vandaag drie jaar!

 Gelukkige verjaardag vanuit Bagamoyo!  Stuur eens een foto door van de taart en het uitblazen van de kaarsjes!

Gisteren vertrokken in Lushoto met openbaar vervoer. Vier verschillende vervoermiddelen moeten nemen voor we hier waren. Eerst de bus gedurende vijf uur (redelijk). Dan een taxi gedurende tien km want de daladala was voor dat traject afgeschaft. Dat zal te simpel geweest zijn. In de taxi was te weinig plaats, dan is er maar iemand vooraan op de versnellingspook gaan zitten zodat de chauffeur in eerste moest blijven bollen. Als je gas genoeg geeft rijdt die dan ook sneller en de auto's zijn meer gewoon. Overgestapt in een daladala en ik zweer dat het de laatste keer is dat ik daarover zaag. Deze keer deden we een rit van meer dan een uur en de schuifdeur kon niet meer dicht. Drie mensen hingen er half buiten. Ze hebben dan ook nog volgeladen emmers bij die er eigenlijk niet meer in kunnen. Ze plooien dan ergens buiten een ijzer om (denk van de schuifdeur) en daar hangen ze dan de emmers aan. Voor alles is er een oplossing. Maar dit keer was het een brug te ver. Alleen mijn linker dikke teen kon nog een teken geven van leven door van links naar rechts te bewegen over een afstand van vijf mm. Daarna moesten we nog naar de travellers lodge en daarvoor namen we een motosikletteke.

 

 Ze noemen dat hier een tuktuk. Onze twee grote rugzakken moesten daar in, twee kleine en dan uiteraard wijzelf nog. Toch vonden we dat we een zee van plaats hadden in vergelijking met ....
Het was echt wauw toen we hier aankwamen. Ik voelde me een prinses na al die dagen sukkelen met water, muskietennetten enz. Jan zette er al direct een domper op door te zeggen dat het wel de eerste en de laatste keer was dat we zo luxueus konden logeren.

Onze lodge in Bagamoyo

Dit zien we vanop ons terras, de Indische oceaan en de vissersboten

                             We hebben een echte badkamer, een terras met ligstoelen, keineig!!

Gisteren al gaan wandelen tot aan de vissershaven. Ze bakken de vis onmiddellijk voor hij verkocht wordt. Een bedrijvigheid  en een rook van jewelste.
Het is hier ook eb en vloed. Vanochtend was de zee heel ver weg.

 

persfoto van het jaar, Jan die voor ongeveer acht procent in het water staat!

 

We zijn de hele dag gaan wandelen in het dorp. Zoals overal zijn hier geen geasfalteerde wegen; Maar je voelt je hier overal welkom. Echt tof om ook weeral hier te verblijven. Normaal slapen we hier twee nachten maar dit luxueuze stulpje pakken ze me niet zomaar af. We gaan hier vier dagen prinsen en prinsessen. 's Avonds mogen we wel niet langs de kust gaan wandelen. Dat wordt sterk afgeraden en dat gaan we dan ook niet doen. In de tuin rondom zitten er veel mangoosten. Die hebben een spits snuitje en ze zijn niet groter dan een kat. Ze lopen raar, zoals een ..... mangoost.

Volgens de mensen hier moeten we niet bang zijn van slangen omdat mangoosten die eten. Maar Jan repliceerde daarop dat er dan toch geen mangoosten zouden zijn als er geen slangen waren. Dat klopt als een bus natuurlijk!

Samen grapjes maken ieder in z'n eigen taal. Blijkbaar wel geslaagde moppen want we hebben veel leut!