jambo allemaal

Prachtige dag gehad. Vanochtend stonden we al om zeven uur bij de zee. De boten waren al aan het uitvaren en de eerste vangst was al binnen. Iedereen is hier altijd toch zo vriendelijk van “schipper” tot “kapitein”. We krijgen altijd een uitleg van hier tot in Tokio maar dan in het Swahili. En roepen dat die kunnen tegen elkaar, ik denk dat er hier veel gehoorgestoor-den zijn want een gewoon klapke doen kunnen die mannen niet. In de netten die ze binnenhalen zitten heel veel algen en dan beginnen er enkelen te sorteren terwijl de anderen terug uitvaren.

ik zal die jongens eens een handje toesteken

Ze hadden ook een grote inktvis bij, toen ik hem pakte werd ik al direct getrakteerd door meneerke. Voor hij “het doet” begint hij eerst te hoesten alsof hij een bronchitis heeft die maanden niet verzorgd is. Mijn handen en benen hingen vol inkt.

 

 

 Terwijl we verder stapten zag ik iets half uit het zand steken. Heb dat dan verder uitgegraven terwijl de Jan non stop riep: “pas op hé” Daar terug mee naar de vissers gestapt en voor zover we er aan uit konden was het een zeeslang. Ze koken dat en dan maken ze er zolen van voor hun schoenen. Het was een vrij mollig beest en je zag amper waar de voor- of de achterkant was maar zo lang hij het zelf weet is er niks aan de hand.

mijn zeeslang als cadeau voor de visser, ze was ongeveer veertig cm

zijn boot is bijna klaar

 

krabben in alle kleuren rennen voor hun leven als je op het strand stapt

Vliegensvlug graven ze zich in in het zand. Vier uur stapten we langs de kust en dan kom je natuurlijk op plaatsen waar de mensen nog nooit het woordje “toerisme” gehoord hebben. Er was een man uit een boomstronk een boot aan het uithouwen met een mes. Die was al bijna varensklaar. De boten die je hier ziet zijn allemaal van hout.

Jan wacht in zijn éénpersoonssloep op hoogtij om uit te vare

 

 

 

 

Ik zag grote noten hangen in een boom en wees ernaar. Onmiddellijk kwam er iemand aan met een stok om er een uit de boom te meppen en aan mij te geven. Die man was zo smerig, zijn kleren in flarden maar zo lief, het is om stil van te worden. Volgens zijn gebarentaal  zat er iets in om te eten. Het is de vrucht van een baobabboom. We gaan dat morgen eens proberen open te krijgen.

.

 Verder zagen we iemand die in een palmboom aan het klimmen was. In de palmbomen hakken ze trappen en langs daar klimmen ze naar boven. Hij zei iets van alkohol maar hoe of wat dat konden we niet snappen. Misschien is dat wel op te zoeken. Uiteindelijk wisten we langs geen kanten meer waar we waren. Vragen is al even zinloos als daar op een tram wachten dus maar op goed vallend uit verder tjokken. Van ver zagen we grote witte “hopen”, precies iglo’s. Het was een zoutwinning en er lagen al veel hopen zout te drogen om daarna in zakken geschept te worden. De mensen staan dan in het water met een houweel het zout uit te kappen. Nog echt slavenarbeid. Wat moet dat voor je lichaam zijn als je constant in het zoute water moet vertoeven.

Ze verdienen hier dan zestig of zeventig dollar per maand. Leerkrachten verdienen negentig dollar. Als ze hier in onze lodge één keer slapen hebben ze hun maandloon opgebruikt…

jambo habari (ook goeiedag)... het was weer een geweldige dag! veel gestapt langs de waterlijn, daarna de mangroves door en daarna met meer geluk dan wetenschap toch de weg gevonden terug "naar huis". halfweg een tanzaniaanse plensbui, we zagen er als volleerde waterkiekens uit... deze namiddag nog een eindje langs het strand (nou ja, het was vloed en er restte ons maar anderhalve meter meer) gewandeld tot aan de vissershaven en terug, en oeps... onze kleren waren droog.

terloops een tussendoortje dat vooral de tsm-volgers kan aanbelangen! een leerkracht verdient hier zo'n 90 tot 100 dollar per maand. daarvoor krijgt hij/zij het voorrecht om elk lesuur te mogen lesgeven aan gemiddeld 75 leerlingen en dat met een minimum (soms zelfs zonder) middelen. we hebben zelfs een leerkracht gesproken die 124!!! leerlingen in de klas had... en wij beschouwen 24 al als het absolute maximum (het is jullie natuurlijk gegund!). een voordeel is hier wel dat lijfstraffen zijn toegestaan! omdat de leerkrachten toch wel "een beetje" verbeterwerk hebben, blijven sommigen die te ver van de school wonen gewoon op school slapen (maandag-zaterdag). de ouders betalen schoolrekening en daarenboven MOETEN ze ook zakken meel en/of groenten aan de school bezorgen om eten te bereiden voor de leerkrachten... als dat geen goed onderwijssysteem is! daarenboven moeten de ouders hun kinderen verplicht naar school sturen. doen ze dat niet, dan vliegen ze de nor in. de hele dag door zie je nochtans kinderen groot en klein rondlopen op straat tijdens de schooluren. ik denk dus dat er te weinig gevangenissen zijn in Tanzania...

zo, dat is het dan weer voor vandaag! alles loopt hier op wieltjes. maak jullie maar geen zorgen, hakuna matata! groetjes van "papa" (want zo word ik hier overal aangesproken)