We hebben hier zelfs een douche op de kamer maar alles spuit erover. Je bent dus beter af met naast de douche te gaan staan. Maar ... het zijn vooruitziende mensen want naast de douchebak is een putje, zodus ... Een wisser gaan vragen aan de meiden beneden, want je kon niet meer met droge voeten naar de wc maar een wisser hadden de meisjes tot hier toe nog niet gezien. Bij hen spuit ook alles erover. Ze raadden me aan om er m'n handdoek op te leggen en die droogt hier toch vlug, ook een oplossing natuurlijk. Mijn haar niet kunnen wassen want er was enkel koud water, ik krijg stilaan dreadlocks.
Een leuk detail over Afrika: nog geen vijf mensen zien roken op die maand dat we weg zijn. Hier hoeft geen anti-rookcampagne.
Met een tuktuk naar Dar Es Salaam gebold. We zitten hier een twintig kilometer buiten de stad dus dat was weer even heavy. Naar het station geweest want we hebben binnen vijf dagen een treinticket nodig en dat moet je hier kopen. Station dicht, massa's mensen op de trappen aan het "shillen", geen informatie, er zou een staking zijn omdat er duizend mensen ontslagen zijn. We geraakten geen stap verder, wel een telefoonnummer gekregen en die persoon zou ons binnen vijf dagen (maandag) verdere inlichtingen geven. We liggen er niet wakker van, we vinden wel een oplossing. Op vijf dagen gaat er niet veel veranderen in Afrika, nog niet op vijfduizend dagen.
Daarna met de daladala verder. Een reuzenstad, niet simpel om de juiste daladala te vinden. Gaan lunchen in het protea-hotel. Daar verbleven we twee jaar geleden tien dagen met mijn rugproblemen. De mensen van toen werkten er nog en ze herinnerden het zich nog goed. Was een leuk weerzien. Ze verstonden niet dat we er niet bleven slapen maar dan is ons slaapbudget van een week opgesoupeerd.
aan het lunchen in protea - hotel
de binnentuin van het hotel
De meiden waren hier door het dolle heen want ze hadden ergens chocolade gevonden. Zo zie je maar, iets heel gewoons kan soms super zijn als je het al lang niet meer gezien en gesmaakt hebt.Morgenvroeg vertrekken we om vier uur hier met een taxi en daarna volgt de bus naar Mloka. Vandaar verder naar Selous. Ben blij dat we daar vier nachten blijven want al dat reizen is best vermoeiend.
mijn kleed en mijn poep is al aangepast, mijn huidskleur ook al bijna, nu nog mijn haar en ik ben helemaal geïntegreerd
Vandaag was het bij ons op school de eerste vergadering. Daar heb ik dikwijls aan gedacht. Hoe zou het verlopen zijn. Zijn er nieuwigheden? Wie zich geroepen voelt om erover te mailen ... graag!
Caelan blaast ook al zijn eerste kaarsje uit. Proficiat oma en opa!
zoals gezegd vandaag naar het tazara-treinstation geweest. eerst natuurlijk afdingen, want die racepiloten zeggen zomaar wat. ze denken dat we rijke witte luizen zijn en die zullen ze wel effe uitmelken... voor ongeveer de helft van de voorgestelde prijs zijn we er geraakt, nu ja.. de driver heeft wel eerst zelf de weg moeten vragen want hij was wat verloren gereden! we zijn natuurlijk geen stap verder geraakt ter plaatse, maar dat hadden we eigenlijk ook niet echt verwacht. en of er volgende week WEL een trein zal rijden? geen zinnige Tanzaniaan die daar een antwoord op kan geven.
daarna met een niet eens overvolle daladala naar ons "hotelletje" van 2 jaar geleden. hoewel daar heel wat nare herinneringen zijn naar boven gekomen toch wel een leuk weerzien met het personeel van toen. echt heel lieve en bezorgde mensen en we herkenden mekaar meteen...
met een tuktuk zijn we dan naar ons guesthouse teruggevlogen. ongelooflijk hoe dikwijls je denkt"nu is het echt wel raak!", ik schat zo om de 50 meter. maar die gasten zijn ware circusartiesten en dus leven we nog! in elk geval lijkt me het rempedaal een optie waar ze geen geld aan uitgeven. en waar er maar 2 rijstroken zijn rijden ze gewoon in het midden of ze gebruiken de niet-verharde pechstrook, natuurlijk zonder vaart te verminderen. we zijn toch geen mietjes, nietwaar?
ik vraag me nog altijd af wat eigenlijk de taak is van al die politieagenten op de kruispunten. ze staan overal maar hulpeloos te zwaaien en niemand die zelfs maar aandacht aan hen besteedt... als je maar lang genoeg volhoudt krijg je op een dag 2 strepen op je hemdsmouw en dat maakt volgens mij waarschijnlijk veel goed... politieagent, een nog frustrerender beroep dan teacher! die kunnen zich hier tenminste nog uitleven via lijfstraffen!
ziezo, we hebben het weer eens gezegd. volgers, tot een volgende keer want "papa" moet op tijd onder de wol (over een uurtje of zowat). saluutjes!!!
Mooi kleed Gonda , echt ! Mooie kleuren .
BeantwoordenVerwijderenMisschien iets voor je eerste schooldag in januari . Ben eens benieuwd hoeveel tijd jullie gaan nodig hebben om hier weer aan te passen ;-)